KARANLIK
BAYKUŞ

Karanlık Baykuş

KARANLIK BAYKUŞ

Çok önce değil, az bir zaman önce, kuşların bile cıvıldayamadığı soğuk bir günde gelip geçenlere bakıyordum uzaktan.

Ben çok kerelerce bunu yapandım oysa.

Yorgunluğumdan mıdır bilmiyorum, sabah karanlığında ve kalabalıkta birden karşıma bir yabancı baykuş çıktı.

"Rengarenk ve sürekli gülümseyen maskelerin altından dökülen solgun hüzünleri ve dalgın düşünceleri toplayan sen misin?" dedi, dudak bükerek ve inceleyerek bir yandan.

"Yalnızlığa, yalnızca yalnızlığa davet eden ama o daracık zihinde üç kişinin yaşadığı yalnız kişi, sen misin?" diye devam etti, alaycı bir gülümsemeyle:

"Ey, korkusuz yükseklik, ey hoşgörü çukuru ve ey pozitif enerji ırmağı"

"Hanginiz cevaplar bilmiyorum ama bu düşkünü, düştüğü uçurumdan çıkartacak sadece sizsiniz" nezaketle başıyla selam verdi, sevimsiz ama özgüvenli bir gülümsemeyle dimdik bakarak.

Her zamanki gibi E1 öne atıldı, içimden sessizce.

Yerinde kendinden emin bir şekilde duran yabancı baykuşun etrafında dönerek, derin ve keskin bir kuşkuyla inceledi. “Buldum sonuncuyu, o sevimsiz onuncuyu” dedi içinden.

Saldırgan korkusuzluğunu sevmişti sanki, gazaba uğrayacağını bilerek gelmiş olana saygı duyardı. Ekşiterek yüzünü ve baştan aşağı küçümsemeyle konuşmaya başladı :

"Eğer yolumu kesme cesareti, korkusuz saldırganlık ve karşıdakini küçümseme kibrini bulmasaydım, değersiz cüretini çiğneyip geçmekten bile keyif almazdım. Söyle bakalım karanlık yabancı, aradığın nedir?" dedi, değer vermeyen bir ifadeyle.

Bir şımarık kahkaha attı baykuş : "Fokurdayan öfkene bakılırsa sen E1 olmalısın, beklendiği gibi zamanında ilk gelen" diyerek.

Bir süre sessizlik oldu, karşılıklı bakışma dolu. Yabancı baykuş düşündüklerinden sıyrılarak ve gözlerini kısarak sordu:

"Yenilmiş yaşamların ne olduğunu arıyorum?" dedi, kendinden ve cevabını bildiğinden emin bir tavırla. Ara vermeden, parmağıyla karşıdakini işaret ederek ve sesini yükselterek devam etti :

- "Asıl bilmek istediğim, senin gibi yüreğinde korkusuzluk olanların, yaşamın anlamını kaybetmiş yorgunlara verdiği o yaralayıcı cevap. O cevap ki, içimizdeki en soylu ruhlara bile gazabı müjdeleyen acılar dolu"

- "Bilmek istediğim aynı zamanda, içindeki büyük sevgiyle sevenin, yaşamın anlamını kaybetmiş düşkünlere sunduğu o kutsal cevap. O cevap ki, en büyük kötülere bile karşılıksız sevgi ve çılgınca hoşgörü dolu “

- "Bilmek istediğim son olarak, içindeki küçük ama neşesi büyük sevimli kız çocuğunun, tüm umudunu çoktan kaybetmiş pişmanlara el çırparak sunduğu o şahane ve ümit dolu cevap. O cevap ki en karanlıklara bile yeni güneşler doğuran, pozitif enerji dolu"

E1 elini ağzına götürerek sus işareti yaptı, yabancıya doğru bir adım atarak. Bu kadar çok şey bilmesi bile hakkında, sevilmeyen ukalalık olarak algılanmıştı çoktan. Hiç şaşırmamış bir edayla konuşmaya başladı:

"Ey, içindeki boşluk kendi geçmişi olan uğursuz baykuş, doğruyu tüm çıplaklığıyla anlatma cesaretimi mi sorgulayansın?"

"Eğer buysa ve itiraf edecek kadar mertsen, bilmezliklerinin gerçek olduğunu öğreneceksin, bilgelik sandığın yaşamını artık tüketerek yoksunlaştıran"

"Yok, haklı olmadığımı ukalalıkla gösterme ve kabadayılık yapma fırsatını elde etmekse amacın, kışkırtan bir haydutlukla karşıma çıkarak. O zaman bildiklerinin büyük bir yanılgı olduğunu öğreneceksin, utanç dolu yaşamını artık vereceğim acılarla anlamlaştıran"

"Ey, geride bıraktığı yolu yürümeden gelen, çıkar artık rengarenk maskeni, kendine gel ve şimdi iyi dinle beni"

"Gerekçen her neyse ve her ne amaçlıyorsan yine de konuşan bulacaksın beni, bu ise bir şey anlatacağım anlamına gelmez:

"Yenilmiş yaşamlar nedir? Bunu, yani akıl adamlarına anlatılması gerekeni mi, bilmek istiyorsun?

"Ha, bir de bütün çabaları anlamsız kılanın içinde olduğunu görmeyen sana mı anlatayım?

"Bulunanın ise bir bilinmeyen olduğunu hala kabul etmeyene?

"Bu belirsizliğin sadece hüzün sunduğunu bildiği halde, umutsuzluklarını sadece bu çılgınca eğlencelerle söndürene?

"Benimle eğlenmene hoşgörü gösteremem, hak etmelisin önce benden ya acı çekmemeyi ya da hediye veren diğerleriyle görüşmeyi. Önce beni geçmelisin, ben üzerinden geçmeden " dedi ellerini sıkarak.

E1 konuşmasının devamının geleceğini gösterircesine elini havaya kaldırdı, sessizlik isteyen:

-"Ama gerekçen her neyse ve her ne amaçlıyorsan, yine de konuşan bulacaksın beni, sadece hoyrat cüretine saygımdan. Bu ise cevabını alacağın ve diğerleriyle görüşeceğin anlamına gelmez"

Havaya kaldırdığı eli ile geldiği yolu işaret ederek ve kaşlarını çatarak devam etti :

"Aksine bir soruyla göndereceğim seni, geldiğin bataklığa dön ve sıra dışı sorularıma cevaplar bul önce"

"Amaç mıdır mutluluk, yoksa yaşam için bir araç mıdır? Amaç mıdır yaşamak, yoksa mutluluk için bir araç mıdır?"

"Düşün, hangisi iyi düşün, benim için değil kendin için düşün. Umulur ki, getirdiklerin değerlidir ve bilinmeyen cevapları almayı hak eder"

Arkasını döndü E1 ve hışımla yürümeye başladı ellerini sıkarak. Kendi kendine "mutsuzluklarını sayamayanın, mutluluk dolu cevapları bulmaya hakkı yoktur" diye fısıldayarak.

YENİLMİŞ YAŞAMLAR GERÇEĞİNİ,

BULANLARDAN OLASIN…

Ey arayışı kendi şaşkınlığı olan baykuş

Zafer anıtı olsun istediğin, soğuk mezarın üzerinde

Yenilmiş yaşamları mı arayansın?

Hem de Perikles gibi;

Bir yok oluşla kardeş olan yaşamda,

Teselli bulmak için

Arkanda varlık ve eserler bırakıp

Eskimeyecek bir ünle ölümsüzleşmeyi isteyerek.

Ey karanlık bir yok edişle beslenen uğursuz baykuş,

İnsan eylemlerine yansıyan bazı olaylarda

Yenilmiş yaşamları mı arayansın?

Bir de Arend gibi;

Ölümün yarattığı varoluşsal krizi

Aşmak için

Kendine kutsal bir hikâye ve kimlik yaratıp

Gerekirse hayatını feda etmeyi dileyerek!

Ey uçmadan avlarını izleyen yırtıcı baykuş,

Her şeye yeten, bir agnostik evren felsefenle

Yenilmiş yaşamları mı arayansın?

Tam da Hume gibi;

Sıradan gelen olağanüstü düzenlemeleri,

Reddetmek için

Varoluşsal kaygıları duyarsızlaştırıp

İlerlemeden, maddi dünyada kalmayı öğütleyerek!

Değerleri, varlık bırakmaktan üstün tutan

Tıpkı benim gibi

Temel sebebi varlık olan ontoloji yerine

Bilginin kaynağı ve kapsamı ile ilgilenen

Epistemoloji ile düşün.

Ölümsüzleşme arzunu tatmin etmek yerine

Kendin için düşün,

Kendin için düşün.

Düşün ki

Tam da Inge gibi;

Sonsuz hayatla beslenen ümidin yerini

Sonlu bir evrende ikame etmekle değiştirmenin

Yarattığı tahammülsüzlüğü,

Şaşırarak, izleyenlerden olasın.

Düşün ki;

Tam da Davies gibi,

Tükenmeyecek sanılan sonsuz zaman evrenini,

Sonlu bir zaman önce, var olmuşlukla bilmenin

Apaçık gerçekliğini

Kabullenmeyenleri, inceleyenlerden olasın.

Evet düşün ki;

Tam da Paley gibi,

Her başlangıç saatinin

Kendi dışında bir sebebe ihtiyaç duyduğunu.

Evet, her başlangıç saatinin,

Zorunlu varlığa muhtaç olan, bir mümkün olduğunu.

Ve her başlangıç saatinin,

Olgular olan mümkünleri, sonradan doğurduğunu.

Ama her başlangıç saatinin,

Bilimin objektif dili olan matematiği bulundurduğunu

Bilenlerden olasın.

Düşün ki

Apriori beklentisi, bir kaotizmin sonucu olmadan

Yenilmiş yaşamlar gerçeğini

Bulanlardan olasın.

ÖZGÜR İRADE İLE YAŞANDIĞINI

BULANLARDAN OLASIN.

Ey, yenilmiş yaşamları arayan uğursuz baykuş

Amaç mıdır mutluluk?

Yoksa yaşam için bir araç mıdır?

Amaç mıdır, yaşamak?

Yoksa mutluluk için bir araç mıdır?

Düşün, hangisi iyi düşün,

Benim için değil kendin için düşün.

...

Yaşamın amacı nedir?

Yoksa Platon gibi,

Öğrenmenin, sahip olunan bilgilerin hatırlanması olduğuna mı inananlardansın?

- Yani ezelden beri olanın unutmuşluğunu bulan

...

Yaşamın amacına karar veren zihin nedir?

Yoksa Descartes gibi,

Mekândan bağımsız ve temel özelliği düşünmek olan zihnin, madde dışında bir cevhere sahip olduğuna mı inananlardansın?

- Düalizmle artık tüm hayvanları mekanikleştiren-

...

Bir zihne sahip olan varlık nedir?

Yoksa Demokritos gibi

Ezeli ve ebedi atomların değişmelerinden mi oluştuğumuza inananlardansın?

- Leukippos'un materyalist atomculuğuyla büyüyen-

...

Varlık olmayan madde nedir?

Yoksa Berkeley gibi,

Madde dediğin her şeyin, zihnin dışında zaten var olmadığına mı inananlardansın?

..

Var olduğunu bilen ama madde olmayan bilinç nedir?

Yoksa Epikuros gibi,

Duyguları yani sevinç ve acıyı, maddesel birimlerle ölçebileceğine inananlardansın?

- Çocukça duygular dediği düalizmi reddederek-

...

Bir bilinçle var olmak olan yaşam nedir?

Yoksa Spinoza gibi,

Cansız varlıkların bile bilinçli olarak evrende yer aldığına mı inananlardansın?

...

Bir amaçla yaşayan bilinçli insan kimdir?

Yoksa Turing gibi,

Bir çanak soğuk yulaf lapası dediği beynimizin, zihinsel aktivitelerle bizi maddeleştirdiğine inananlardansın?

- Akıllı olmayı bilinçli olmakla karıştıran

...

Değerleri, varlık bırakmaktan üstün tutan

Tıpkı benim gibi

Temel sebebi varlık olan ontoloji yerine

Bilginin kaynağı ve kapsamı ile ilgilenen

Epistemoloji ile düşün.

Ölümsüzleşme arzunu tatmin etmek yerine

Kendin için düşün,

Kendin için düşün.

...

Düşün ki

Searle gibi

Bilincin gerçekliğinin, gözlemcinin yok edilemez öznelliği yüzünden nesnellik kazanamadığını bulasın.

- bilgi ve yeteneklerimizin kısıtlı kalacağını bilerek-

...

Düşün ki

Gıdıklanma duygusunun bilinç odasına girilemeyeceğini

- Ne kendini,

- Ne içeri girmeni

- Ne de içeri girilen bilinç odanı

Maddeleştiremeyeceğini bulasın.

...

Düşün ki

Yapay zekâ ile bir bilinci, maddeye indiremeyeceğini

Ve madde olmayan zihnin gizemlerini,

Robotsal davranışlarla sadece taklit edeceğini bulasın

...

Düşün ki

Tıpkı Penrose gibi,

Lagrange teoremini geliştiren matematiksel anlayışın, matematiksel olarak taklit edilemeyeceğini bulasın.

....

Düşün ki

Tıpkı Godel gibi,

Hesaplamayı bilmeyen çocukların, doğal sayıların ne olduğunu anlamasının, sadece bilinçle olduğunu bulasın

...

Düşün ki

Apriori beklentisi, bir kaotizmin sonucu olmadan

Yenilmiş yaşamlar gerçeğini

Bilinç kavramının arkasında olan

Özgür irade ile yaşandığını

Bulanlardan olasın.

DEĞER BIRAKMAYAN YAŞAMLARIN ACITTIĞINI, BULANLARDAN OLASIN

Ey, yenilmiş yaşamları arayan uğursuz baykuş

Doğal seleksiyon rekabetine rağmen bir köpeğin bir kediyi emzirmesindeki iyilik dolu özgeci davranışlara şaşırmayanlardan mısın?

Hadi, özgür irade ve kötülük arasındaki derin uçuruma bakarak sor kendine ve diğerine

     - Amaçsız yasamak mıdır en büyük kötülük?

     - Yoksa en büyük amaç mıdır kötülük?

Düşün, hangisi doğru iyi düşün. Ruhu acıtan vicdan dikeninin, Yenilmiş yaşamların çağrısı olduğunu

Benim için değil, kendin için düşün.

...

Kötülük nedir? Neden vardır?

Yoksa Hume gibi;

Her şeyin üstündekinin, kötülüğe neden izin verdiğini mi sorgulayansın?

...

Yoksa Farabi gibi, Değişenlere bağlı gerçeklesen kötülüklerin izafi gerekliliğine mi inanansın?

...

Yoksa Ibn Sina gibi, Yararlı olması için ateşin bir yandan yakması gerektiğine mi inanansın?

...

Yoksa Hick gibi, Balondan atılan kum torbaları olan kötülüklerin, ahlaki yükseliş için var olduğuna mı inanansın?

...

Yoksa Leibniz gibi,Mükemmel olmayan insanın ezelden gelirken yanında eksik getirdiği olgular olduğuna mı inanansın?

...

Yoksa Augustine gibi, Hediye olan özgür iradenin bir yan etkisi olduğuna mı inanansın?

...

Yoksa Murray gibi, Gizli kalanın yokluğunda, insanoğlunun yaramazlık yapma isteği olduğuna mı inanansın?

...

Yoksa Stump gibi, Kötülüğün, kötü olduğunu öğrenmemiz için var olduğuna mı inanansın?

...

Yoksa Swinburne gibi,Daha büyük iyilikler için gözlemlenir kötülere müsaade edildiğini mi düşünensin?

...

Değerleri, varlık bırakmaktan üstün tutan

Tıpkı benim gibi

Temel sebebi varlık olan ontoloji yerine

Bilginin kaynağı ve kapsamı ile ilgilenen

Epistemoloji ile düşün.

Yenilmiş yaşamları bulmak yerine

Kötülüklerin kaynağı olan yasam amacını düşün

Kendin için düşün,

Kendin için düşün.

...

Düşün ki

Özgür iradenin olmadığı yerde ahlaktan, iyi / kötü veya doğru / yanlış davranışlardan bahşedilemeyeceğini bulasın.

…

Düşün ki

Hırsızlık, kibir, öldürme, yalan söyleme, cimrilik gibi insanların özgür iradeleriyle ilişkilendirilen fiillerin değil,

Değerli bir emanet olan ömür zamanının, amaçsız tüketilmesinin ve rastgele yaşamın tercih edilmesinin

Ve değer yaratmadan nefes almanın

En kötü kötülük olduğunu bulasın

...

Düşün ki

Tüm yenilmiş yaşamların, sorumluluk özgürlüğünde yüzen kötülüklerle beslendiğini

Tüm kötülüklerin aslında amacını sorgulamayan ve bulamayan değersiz yaşamdan doğduğunu

Bulanlardan olasın

...

Düşün ki

Apriori beklentisi, bir kaotizmin sonucu olmadan

Yenilmiş yasamlar gerçeğini

Özgür irade kavramının arkasında olan kötülüğün

Yaşam amacının eksikliğinde yeşerdiğini

Ve değer bırakmayan yaşamların acıttığını

Bulanlardan olasın.

YAŞAMIN AMACI

Başımıza kötü bir şey geldiğinde;

Olanı ciddi anlamda göğüslemek,

Olup bitenin altında ezilmemek,

Düşersek de hemen kalkmasını bilmek için

-Hayatı çekilebilir kılan-

Anlamlı bir yaşam amacına

Sahip olmalı, değil miyiz?

İşte tam da bu yüzden

Yaşamın amacı;

İyi olanı hâkim kılarak,

Kötü olanı da engelleyerek,

Hayatı yaşamaya değer hale getirmektir, bende.

İşte tam da bu yüzden

Yaşamın amacı;

Herkesin insanca yaşamasını sağlayan

Bir dünyayı var etmek için

Var olmaktır, bende.

BENİM YAŞAM AMACIM MI NE?

Benim yaşam amacım mı ne?

Hayattan uzun erimli beklentileri olmadan,

Var olan ile olması gerekenler arasındaki

Çelişkili mutsuzluğu yaşamadan,

-Sadece insana yakışan olduğunu bilerek-

Bir başkasının hayatına

Fayda katanla dokunmaktır.

Benim yaşam amacım mı, ne?

Başkaları benden iyiyi ve güzeli

Duysun, görsün diye değil,

Sadece yapılmaya değer olduğu için

Bir başkasının hayatına

Fayda katanla dokunmaktır.

Çünkü uğrunda yaşamaya,

Hatta ölmeye değecek tek hakikat:

Değerlerle tutarlı bir insan olmak

Ve ardında insanlığa fayda sunan

Varlıklar bırakmaktır, bende.

NE YAPARSAM MI HAYATIM ANLAMLI OLUR?

Ne yaparsam mı hayatım anlamlı olur?

Bu sorunun cevabı,

Nefes nefese bir üretkenlikle

Ardımızda insanlığa fayda sunan varlıklar bırakmak

Ve aynı zamanda değerlere sahip olan

Asil, üstün ve örnek bir insan olmak değilse,

-ne yaparsak yapalım-

Hayatı anlamlı bir şekilde yaşamak

Mümkün değildir, bende.

İşte tam da bu yüzden,

Uğrunda yaşamaya ve hatta ölmeye değecek bir hakikat:

Tüm insanların

- ömür sürmeye değer bir ortamda yaşamalarını mümkün kılan-

İnsanca bir dünyayı inşa etmek için

Ardında kalıcı eserlerle iz bırakmak

Ve çevresinde değerli etki yaratmaktır, bende.

AMAÇLAR VE ARAÇLAR

Yalan ve yanlıştan uzak (yani DOĞRU)

Ve gerekli çekiciliği bünyesinde bulunduran (yani GÜZEL)

Bir amaç için

Yapılmaya değer eylemleri (yani ANLAMLI)

Kötülükten uzak bir ahlaki anlayışla (yani İYİ bir şekilde) gerçekleştirmek

Değil midir, Yaşam Amacı?

Son nefesimize kadar,

Sahip olduğu potansiyeli -hem de limitleri zorlayarak- kullanmak

Ve çevremiz, ülkemiz hatta gelecek nesiller için

Arkamızda fayda sunan VARLIK ve DEĞERLER bırakmak

Değil midir, Yaşam Amacı?

Başarılı kişi,

Asil, örnek ve üstün bir insan olmak için,

Önündeki yıllara bakmadan

Ve arzuların tatmini işinde gerekli olan parayı amaçlamadan

Evet, evet! Amaçlarla, araçları hiç karıştırmadan

-Sanki yokuş aşağı iniyormuş gibi-

Neşeli bir tempoyla ömrünün sonuna yalnız yürüyen kişi değil midir?

YAŞAMAYA DEĞER HAYAT

"Neden daha ileri gitmeyelim" yerine,

"Nasıl daha ileri gidebilirim" diye

Düşünmeyi sevenlerdenim.

Evet, evet, evet!

Olanların sıklık ve şiddetini anlama

Ve geleceğe yönelik projeksiyon yapma

İmkânı veren

"Sonuçları" konuşma yerine;

Muhtemel olayların önüne geçme

Ve geleceğe doğru hamle yapma

İmkânı veren

"Sebepleri" konuşmayı

Tercih edenlerdenim.

Sonuçlarla,

Amaçlarımı sorgulayıp

Daha öteye gitmeyi istesem bile;

Sebeplerle gerekçelendirip,

Anlam katamadığım bir hayatı

Yaşamaya değer bulmayanlardanım.

YAŞAM KİTABINDAN ÖĞRENME

Bilgi sadece olanı tanımlar.

Düşünmek ise

-bir performans yaratarak-

Bizi sunulan bilginin ötesine ulaştırır.

İşte tam da bu yüzden,

Çok gelişmiş bir zihne sahip olanlar,

Hayatın her anına

Bir düşünce geliştirerek katılanlar

Ve tanımladığı hayat kurgusuyla

Kendi potansiyellerini açığa çıkaranlardır,

Değil mi?

O zaman

Tekil olarak bir davamız yoksa,

Hayata ilişkin bir kurgumuz,

Bir talebimiz, beklentimiz yoksa

Yaşam kitabından öğrenen

Bir okuyucu olamıyoruz,

Değil mi?

HAYATTAN MI NE İSTEYENİM?

Ben mi?

Hayattan mı ne isteyenim?

Teleolojik yaklaşıma

Sahip olmak yerine,

Neden bir amaca

Yönlendirilmiş olduğumu

Düşündüren sebeplere,

Evet sadece o kutsal sebeplere

Ulaşmak isteyenim.

     – hani etiyolojik dediğim-

Ben mi?

Hayattan mı ne isteyenim?

Ne bir ihtiyacımı karşılama

Ne de bir şeyden kaçma gibi

Geleceğe ilişkin kaygılarım olmasa bile

Sana göre hala belki

Ontolojik muğlaklık kabul edilen

Yaşam yürüyüşümde,

Üstün insana bilgiyle ulaşarak

Kaybolup yok olmak isteyenim.

     – hani epistemolojik dediğim-

BÜTÜNLERİN EKSİKLİĞİ

Arzu ettiğimiz her şeye,

Mümkün olan bütünere sahip olsak bile

Bir insanın hala kendini eksik ve mutsuz hissetmesi,

Yetinmeme duygusunu yaşama şımarıklığımızdan değil,

-hayata bir anlam verememenin yarattığı yoksunlukla-

Hala tam olamadığımızı bilmemiz yüzündendir, bende.

Ömür denilen seferde

İnsan rolümüzü aktif bir şekilde yerine getirmek için

Zamanın üzerimizden -elbette- yaşlandırarak geçmesi gerekir.

Ama geçen zamana bir anlam yükleyemezsek

Yarattığı o soğuk eksiklik,

Bizi çiğneyip geçer.

VAR OLMA SORUMLULUĞUMUZ

İnsanlığın ürettiği bu kadar bilgiye rağmen,

Binlerce yıl önce yaşamış insanların karşılaştığı

Kavga ve gürültüden kurtulamıyoruz.

Burnumuzun dibinde sayısız insan ölürken,

Kıkırdaması gereken çocuklar korkudan ağlarken

Aç olanları doyuramıyor, savaşları engelleyemiyoruz.

Efektif tarihin aktif öznesi olarak,

Hepimizin

Militer ruhla yakıp yok edenleri lanetleme

Ve yeryüzünü barış ve esenlik yurduna dönüştürme

Sorumluluğu var.

Evet, evet!

Başkalarının insanca yaşamalarını Var kılmak için

Var olma sorumluluğumuz var.

İDEALLERİ GERÇEKLİĞE DÖNÜŞTÜRMEK

Üzerimizden geçen her günün bizi yıpratıp yaşlandırdığı gerçekliğini,

Hayata bir anlam katarak telafi etmeye çalışanlardan değilim, sanırım.

İnsanlığın, sadece zihinsel, ruhsal ve duygusal tüm kabiliyetlerin

Zirve yapmasıyla anlam kazandığını düşündüğüm için

Ömür süren her insanın,

Yaşadığı toprağı medeni hale getirme misyonu olduğuna inanırım.

İşte tam da bu yüzden,

Gayret gerektiren bir arayış olan

Hayatın Anlamı:

Kendini değerlerle bütünlemiş, mükemmele ulaşmış iyi bir insan olmak

Ve ardında çevresine fayda sunan varlıklar bırakmaktır, bende.

İmkanlar alanı olan yaşamda, idealleri gerçekliğe dönüştürmek

Bizlerin müdahalesi ile mümkünse

Hayatın Anlamı:

-karşılıksız ve beklentisiz bir sevgiyle-

Bir başkasına fayda sunan iyilikler yapmaktır, bende.

YAŞAM AMACI İHTİYACI

Her bir insanı fert olarak ele aldığımızda,

-kendi mikro aleminde-

Benzer dertleri, beklentileri ve hayal kırıklıkları olsa bile

Bizleri birbirimizden ayıran tek şey

Tüm olup bitenlere

Eylemlerle verdiğimiz tepkilerdir.

Başına bir felaket gelen bir insanın,

Olup biteni anlamlandırması

Ve -doğal refleksleri göstermeden-

Olması gereken ideali eylemesi için

Bir yaşam amacına ihtiyacı vardır.

Evet, evet!

Tekil olarak bir davamız,

Hayata ilişkin bir kurgumuz yoksa

Yaşam okulundan mezun bir öğrenci olamayız!

HAYAT ANLAMSIZ DEĞİLDİR

Evet, evet!

Hayat anlamsız değildir!

Olup bitene

Kendi yaşamıyla anlam katmak istemeyenlere,

Ve bu yüzden amaçsız bir yalnızlık yaşayanlara

Sadece öyle görünmeyi sever.

Hayatın anlamı sorusu ise

Oturduğumuz yerden

Cevaplanan değildir, bende.

Her bir tekil birey,

Bu soruya

Kendi yaşamıyla karşılık verir.

Kendi kendisini yaşayarak,

Tercihleri ile cevaplar.

VAR OLMALI, VAR KALMALIYIZ!

Daha yaşanabilir

İyilik dolu bir dünyayı inşa etmek,

Ve yıkılanları sevgiyle imar etmek için

Var olmalı,

Var kalmalıyız!

Hakları gasp edilen deprem mağdurlarının

Eksiğini merhametle tamamlamak

Olmayanı ise dayanışma ile paylaşmak için

Var olmalı,

Var kalmalıyız!

Evet, evet onları!

Canı yanmış, üzgün yakınlarımızı

Şefkatle kucaklayıp,

Sevgiyle Var kılmak için

Var olmalı,

Var kalmalıyız!

GEÇMİŞTEN DEĞİL, GELECEKTEN SORUMLUYUZ!

İnsanoğlu olarak

Sahip olduğumuz yeti ve melekeleri

Tam olarak kullanamamış,

İsraf etmiş

Hatta kötüye kullanarak,

Başarısız olmuş olabiliriz.

Ama günümüzün insanları olarak bizler,

-Geçmişten değil,

Gelecekten sorumlu olduğumuzu bilerek-,

İyiyi sevgiyle büyütüp,

Onu hâkim kılacak eylemlerde bulunmalıyız.

İşte bu yüzden!

Bizlerden başka kimsesi kalmamış,

Depremzede vatandaşlarımızı

Akrabalarımız, yakınlarımız bilip,

Şefkatle onlara sahip çıkmalıyız.

YAŞAM MI NE?

Yaşam mı ne?

Bir imkânlar alanıdır!

Olup biteni beğenmeyip

Müdahil olmak isteyenlerin

Olanı, olması gerekenlere

Evet, evet ideallere dönüştürdüğü

Bir imkânlar alanıdır!

Doğru bir tercih,

İyi bir niyet

Ve güzel eylemlerle

Ardında faydalı ve kalıcı eserler bırakanların,

Soyut saygınlık kavramını,

Somut gerçekliğe dönüştürdüğü

-nihayetinde, ölümsüzlüğün kimlik bulduğu-

Bir imkânlar alanıdır.

BİZLER İDEALE TALİP OLMALIYIZ

Herkesin özgür olduğu,

Herkesin karnının doyduğu

Herkesin bir güven toplumu içinde nefes alıp verdiği

Adalete talebin olmadığı,

Sevgi ve merhametin hüküm sürdüğü

Savaşın, kavganın bulunmadığı

Bir dünya talebi,

Gerçekçi olmayabilir ama ideal olan budur.

Ve bizler, ideale talip olmalıyız.

İdeale olan ümidimizi tüketirsek,

Yaşama bağlanmak için bir gerekçemiz kalmayacağı için

Olup biten tüm olumsuzluklara rağmen

Ümidi yanlışlanamayan inancım

Bana şöyle fısıldar:

     Yarınımız, geleceğimiz,

     Geçmişimizden daha iyi olacaktır!

YAŞAM DENİLEN OYUNDA, AMACIN KADAR BÜYÜK OLUR UMUDUN

Tıpkı nesnelerin, şeylerin arasına

Hoyratça fırlatılmış bir oyuncak bebek gibi

Bu dünyada atılmışlık duygusunu yaşadığım anlarda,

“Umudumu Korumak” için

Ben kendi kendime şöyle seslenirim :

Yaşam neşesini kaybeden Yitik Bedenler gibi

Umudunu mu kaybedip, üşüyensin?"

Ey! Tüm potansiyelini sağlıklı İnsan Olmakta bulan!

Eğer yapmaya değer,

Anlamlı ve gerçekçi bir amacın varsa,

Ve amacın, başarı hazzını yaşamak istediğin bir öneme sahipse,

Ve amacın, herkese fayda sunma ve ortak iyi olma değerini kapsıyorsa,

Ve amacın, süreklilik içeren ilgi, sadakat ve bağlılık tutkusu sunuyorsa,

-Bütün zorluk ve sıkıntılarına rağmen-

İyi ki bu dünyadayız!

Hadi kalk, ayaklan!

İnsanlık onurunu ancak bir şeyler yapmakla gerçekleştirebiliriz!

Unutma! Yaşam denilen oyunda "Amacın" kadar büyük olur "Umudun".

ÖYLE BİR DÜNYA İNŞA EDELİM Kİ…

İnsan olarak,

Yeryüzünü imar etme

Sorumluluğumuzun olduğuna inanırım.

Çevreyi, insan eliyle

Yaşanabilir bir mekâna dönüştürmek olan…

Adalete talebin olmadığı,

Sevgi ve merhametin hüküm sürdüğü

Öyle bir dünya inşa edelim ki

-ömrün sürülmeye değer olduğu bu yerde-

Kimse birbirinden nefret etmesin,

Birbirine kin duymasın…

UMUTSUZ BİR HAYAT, AMAÇSIZ OLDUĞU İÇİN ANLAMSIZDIR

Yaşamın omurgasından

Umudu çıkarırsak,

Büyük bir işe talip olmak,

Olup bitene sabır göstermek

Ve alternatifleri bir gayretle reel kılmak için

Hiçbir gerekçemiz kalmaz.

İşte tam da bu yüzden,

Umutsuz bir hayat

Amaçsız olduğu için anlamsızdır, bende.

NEDİR Mİ ÖZLEMLE ARADIĞIM?

Hayvan, sahip olduğu bütün potansiyeli

Ne kadar iyi kullanan bir varlıksa,

İnsanda bir o kadar

Kendisine verilenle yetinmeyen,

-sınırları zorlayarak-

Haddini aşan bir varlıktır.

Evet, evet

En temel olan hakların

Hayat bulmasına imkân vermeyen,

Bu yetinmeme duygusu,

-zulmetmeme imkânı olduğu halde

Zulmeden tek varlık olan-

İnsanın

Kendini yok etme hastalığıdır.

Nedir mi özlemle aradığım?

Bugün dünyada karşılığı

Gerçekte var olmasa bile

Hiçbir kötülüğün yuvalanamadığı,

Hiçbir kötülüğün

Kendine kaynak bulamadığı

Yani mutlak ve saf iyinin

Bulunduğu yerdir!

Evet, işte o

Masum çocukların ölmediği yerdir!

ÖZGÜR KÖLE, HÜR İRADE

Özgür olsa bile

Aç olan herkes,

Birilerinin kölesidir.

Sözü olduğu halde,

Korkusundan susan herkes

Birilerinin kölesidir.

Bir hakikatin gerçekleşmesi için

Özgür iradesini bilinçle

İyilikten yana kullanan

Ve iyi, doğru ve güzel işleri

Örnek, asil ve üstün yaklaşımlarla yapan herkes,

Hürdür.

Örnek sayılan güzel eylemleri yapma işinde

-Kusur ve gevşeklik göstermeden-

Devamlılığı tutarlılıkla koruyan

Ve eylemleriyle insanlığa fayda katan herkes,

Hürdür.

Zaten özgür olan iradesini,

-Köleleştirici sistemlere karşı-

Sadece insan olmak için kullanan herkes,

Hürdür.

HİÇBİR ŞEYİ ZORLAMAYALIM MI DEDİN?

Akan akıyor, hiçbir şeyi zorlamayalım mı dedin?

Hayır, bu zihniyet olup bitene itaat,

Koşulsuz teslimiyete dönüşebilir.

İnsaf ve vicdan sahibi herkesin bildiği

Hak ve gerçeğin peşinden korkusuzca gitmeliyiz.

Evet, evet!

Değerlerin kendisini

Koruyacak bir mekanizmayı

Erdemli bir şekilde var etmek için

Bunlara karşı olan her şeyi

Tüm gücümüzle zorlamalıyız.

Evet, evet!

Haklının, hakkının muhafaza edileceği

Bir sistemin kurulmasına

Ve onun korunmasına

Karşı olan her şeyi

Tüm gücümüzle zorlamalıyız.

KEŞFEDİLEBİLİR EVRENİN VARLIĞI

Çabalarının amacı,

Evrendeki gizemlerin

Sebeplerini bulmak

Ve hangi aşamalardan geçerek

Önüne düştüğünü

Anlamak mı?

...

Hayır, hayır, hayır işte

Neleri keşfedeceğini değil,

Onu değil,

Bir virüsle yok olan

Aciz bir varlık olarak,

Evrenin kendisini değil,

Neden onun

Keşfedilebilir olduğunu

Düşünmediğini düşün

Hem de her şeyden önce

HAK, GÜÇ VE MERTLİK

Haklı olmak yerine

Güçlü olmayı dilemen,

Korkusuz olduğunu gösteren değil,

Bir üstünlük elde etmeyi istemendir!

Asıl mutluluk olan Mertlik değerini,

Önemsemeyip unutman ise

Güçlü olduğunu değil,

Onu bile özlediğini gösterendir!