KIRMIZI OJELİ
KARA KEDİ

KIRMIZI OJELİ KARA KEDİ

BİLİRİM, MERDİVENİ OLMAYANIN YÜREĞİNİN ÖTESİNE YÜKSELMESİ ZORDUR

Suskunluğumla gülümseyerek konuştuğum kırmızı ojeli siyah kedi, nasıl da şüpheyle bakıyorum artık, seninle mezarımdan çıkmış gençliğime.

Batırdığın tırnaklarını kanla boyaman, sana göre hadsiz başkalarına küçümseme dolu uyarı, bana göre ise sadece kendine özen göstermemen, katılaştıran kalbini

Ey tırnaklarını kanla bulayan gençliğim, saldırganlığın korkusuzluğundan değil, sıkıntı verenlerle eğlence bulmandır, bende

Acımayı unutman ise güçlü olduğunu değil onu bile özlediğini gösterendir, bende.

...

Ey gözlerini kısıp içimi okumak isteyen aykırı kara kedi!

Aynı soydan gelmiş bile olsak -nezaket, sabır ve üstünlüğü öğrenmek uğruna-, ben mutluluğumdan uzaklaşıp sıradan ve sıkıcı bulduklarımın arasında oturanım.

...

Ey kendine emir vermeyi bilmeyen gösterişli kedi!

Zorbaları çiğneyip geçmekten çok hoşlansam bile günahlarından dolayı suçlamaya gelmediğimi hayretle karşılamalarını görmek ve sevgi irademin esiri yapmak isteyenim.

Bayağılığı uysallaştırmak ve güzelleştirmek hem daha zor bir amaç değil mi?

...

Bu zahmete neden mi girenim?

Ey içinde kara fırtınalar yaşarken sakin görünmeyi bilen kara kedi.

Bunu kendimi denemek ve ne olduğunu öğrenmek için yapanım. Çünkü mutluluk veren olmayan asalet, sadece başkalarıyla ulaşılan bir olgudur, bende.

Kendi kendimi yenip yukarı çekerek, yenilmez gücümün sinsi başarılarından uzaklaşıp, canlı canlı gömülmüş acılarla kusursuzluğa ulaşmaya çalışanım.

...

Ey kendisini kendisinden başkasına sevdirmeyen soylu kedi!

Yaptıkların kendini sevmenden değil, sadece loş hüzünler veren yalnızlığındandır.

Şu önümüzdeki, geçmişe doğru giden yola bak!

Üstün insana giden o taşlı ve uçurumlu yolda ilerlemektesin, en büyük yiğitliğin ise korkusuzluğun değil, arkanda bıraktığın bir şey olmadığını görmendir senin.

...

Hayır hayır işte! Her şeyi öğrenince değil, içindeki her şey uykudayken çıkılır bu yolculuğa.

Bilirim, merdiveni olmayanın kendi hayallerine tırmanması, yüreğinin ötesine yükselmesi zordur.

...

Ne zaman mı geçit vermeyen sarp dağlara çıkmak isteyeceksin?

Artık rastlantılar ve olaylar arasında kalanların değil, senin olanın sana dönmesini istediğin zaman…

İşte o zaman durup hüzünlü bir sesle mırıldanacaksın:

Tamammm! Hazırım, işte son kez çekiliyorum içimdeki kara fırtınanın içine

İşte orada, o çok şey görmek isteyenlerin çıkması gereken zirvede bulacaksın onu, o bilinmeyen gizemli olanı.

Evet, her şeyin ayaklarının altında parçalanarak dağılmış olduğu o yerde bulacaksın kendini, -yanındaki kendi ruhun gülümseyerek başını sallarken-

...

Senin gibi uyku sersemliği ve yabancı gözlerle bana bakanlara şöyle seslenenim ben:

Her canlıya sevgideki çılgınlığım mı size gülünesi gelen? Hayır, konuşmalarım avuntu veren türküler değildir.

Fazla değil, evet az bir zaman önce, bende bu yolun yolcusuydum.

Yaşayarak öğrenenim sadece. Anlatmamı hak etmediğinizi artık zaman fısıldasın kulağınıza

...

Düşüncelerimdeki mutluluk uçurumlarını mı isteyensin?

Hayır, ağırlığını taşıyamayacağını isteme benden. Olgunlaşması beklenen ham meyveleri zamanından önce hasat etmeyenim ben.

Hem daha şimdilik belirsiz ovalarda dolaşanı, başkalarına karşılıksız ve beklentisiz vermenin kusursuz güzellikler olduğunu bilmeyeni, nasıl yukarılara, yanıma çağırabilirim

Sen sadece kendi kendini yenince, artık yanında olmayanı hatırla, beni

EYLEMLER, AMAÇLARI KADAR DEĞERLİDİR

Ey iğnesiyle el sıkışan davetkar arı,

İnsanı diğer canlılardan ayıran Akıl ile

Sıradan insanların oturduğu zirvelerden,

Üstünlük çukuruna mı yükselmek isteyensin?

…

Önce sor kendine ve diğerlerine:

Ahlak,

İnsan olmak için gerekli bir şart olsa bile

     –özellikle adalet gereği karşılık vermek gerektiği durumlarda-

Öfkeyi yutmak olan asalet için

Yeterli midir?

…

Ey her şeyi süpürüp yok eden kara fırtına!

Hadi, hadi durma

Sor kendine ve diğerlerine:

Hiç zorunda olmadığı halde

Başkalarının hayatına dokunup

Onları düştükleri yerden kaldıranlar,

Onlar, evet o Üstün İnsanlar,

Bir üst seviye yaşam formuna,

Beklentisiz ve karşılıksız eylemlerle

İstemese bile kavuşanlar,

Değil midir?

...

Ey, düşen gölgelere tutunup yükselen!

Kör, dilsiz ve sağır bir insanı,

     -hem de hiç kimsenin olmadığı ve görmediği bir yerde-

Karşıdan karşıya, karşılıksız geçiren

İyilik,

Eylemi yapanın,

Kendi bedeninde salgıladığı

Bir hormonla bulduğu

Mutluluk dolu enerji midir, sende?

     -hani fizyolojik bulduğum -

…

Ey, uçurumdan yükselmek için aşağı bakan!

Yoksa başkalarının

Hayatına dokunmak olan

İyilik

     -bir başkasından gelen övgüde değil-

Eylemin sonucundan etkilenen

Muhatapların sayısı kadar etkili

Pozitif enerji midir, sende?

     -hani Metafizik dediğim-

...

Ey, dağ zirvesine doğru akan coşkulu ırmak!

Beklentisiz ve karşılıksız yapılan

İyilik,

     -kendince değerli bile olsa-

Fayda bulandan,

Yapanın kendi hayatına

İstemeden akıp geri dönen

Pozitif enerji midir, sende?

     -hani Metafizik dediğim-

...

Ne? Ne?

Sonuçları hesap ederek

Eylemde bulunmalarından dolayı

Haz elde etmek için

İyi davranışlar geliştirenlere

     -evet, evet o hedonistlere-

Ahlaksız ve kötü mü diyen, buldun beni?

Ne kadar da insafsız bir yargı

…

Ey yargılamak için kendiyle bile yarışan!

Şimdi sözlerimi dikkatli dinle!

Fiiller ile eylemler arasında

Fark olduğunu bilecek kadar

Yaşlı olanı, beni

Hadi, dikkatle dinle!

…

Ey durgun sularda girdap olmak isteyen!

Karşılıksız ve beklentisiz bir eyleme göre

Daha az değerli bir tercih yüzünden

Üstün insanın,

Hâl ile yaşadığı en değerli

Ve ileri seviye mutluluğu

Sadece kaçıranlar yapar onları bu, bende

     - merhametimle üzen beni.. .

…

Ey bozulan ama küsemeyen benlik!

Şimdi sözlerimi dikkatli dinle!

Uzun bir süreci kapsayan eylemler,

Mutlaka bir amacı içinde bulundursa bile,

Üstünlük olan asalette

Niyetin ve vicdanın

Önemli olgular olduğunu bilecek kadar

Yaşlı olanı, -beni-

Evet, dikkatle dinle!

…

Asıl maharet bilmek değil,

Herkesin yapamadığını

Yapmak olmalı, değil midir?

…

O zaman

     Adaletli olmak ile insaflı olmak

     İnsaflı olmak ile merhametli olmak,

     Merhametli olmak ile şefkatli olmak

     Şefkatli olmak ile hoşgörülü olmak

     Hoşgörülü olmak ile toleranslı olmak

     Toleranslı olmak ile fedakâr olmak

Kavramları tam olarak anlaşılmalı, değil midir?

Ey, çiçek tarlasında diken olmak isteyen!

Ey, kuşların konmadığı ağaç olmak isteyen!

Evet, eylemler amaçları kadar değerlidir.

Ama amacına ulaşan bir eylem

Arzu ettiği mutluluğa sonunda

Tutkuyla sarılıp kavuşamayansa,

Elimizdeki tek sermaye olan

Nankör Zaman,

Asıl amacın,

Ardında kalıcı eserlerle iz bırakmak

Ve bir başkasında değerli etki yaratmak

Olduğunu işte böyle kulağına fısıldar

İNSANCA BİR DÜNYAYI MI, İNŞA ETMEK İSTEYENSİN?

Ey, geçmişimi şimdi yaşayan görkemli kedi!

Kanla boyalı tırnaklarınla,

  - tüm insanların ömür sürmeye değer bir ortamda 

    yaşamalarını mümkün kılan-

İnsanca bir dünyayı mı, inşa etmek isteyensin?

Hem de insana yakışan onurun,

Görülmeyeni ruhuyla gören

Ve duyulmayanı kalbiyle duyan

Yüksek bir birey olarak

Hiçliğe gitmek olduğunu bilerek?

Ey kendini başkalarında keşfeden kara kedi!

Seküler dünyada bile bir karşılığı bulunan

Ve herkesin üzerinde fikir birliği sağladığı

Ahlâk değeri

     - hükümler ve davranış tarzları gibi-

Zamanla değişense,

Yanlış bilgilerden arınmış değerlere

İstikametle kavuşmak için

Gizemli bir yokluğun yönlendirmesine

İhtiyaç duymamız gerekli, değil mi?

Ey söylemeden alıp düşünen soylu ruh!

O zaman önemli olan marifet,

Hayatın gerçekliğini yaralayan

Bir söylem geliştirmek

Ve kendini göstermeyen o gizemli gerçeği

     - özellikle yoldan çıkmış hedonistlere-

Mantık, duygu ve belagatle

Anlatabilmek olmalı, değil mi?

Bu durumda düşünceyi özgürleştirmek

Ve yeni bir dünya inşa etmek için

Elindekini hatta zihnindeki bilgiyi bile

İhtiyaç sahiplerine vererek, evet tükenerek

Bilgiyle hiçliğin, büyüten mutluluğuna

Kavuşmak mümkün olmalı, değil mi?

…

Ben mi? Hayattan mı ne isteyenim?

Ey bendeki değeri, kendi varlığı olan kedi!

Teleolojik yaklaşıma

Sahip olmak yerine,

Neden bir amaca

Yönlendirilmiş olduğumu

Düşündüren sebeplere,

Evet sadece o kutsal sebeplere

Ulaşmak isteyenim.

     -hani etiyolojik dediğim-

...

Ben mi? Hayattan mı ne isteyenim?

Ey gözlerini kocaman açıp dinleyen kedi!

Ne bir ihtiyacımı karşılama

Ne de bir şeyden kaçma gibi

Geleceğe ilişkin kaygılarım olmasa bile

Sana göre hala belki

Ontolojik muğlaklık kabul edilen

Yaşam yürüyüşümde,

Üstün insana bilgiyle ulaşarak

Kaybolup yok olmak isteyenim.

     -hani epistemolojik dediğim-

…

Neyi mi öğretti varlığın?

Yürüdüğüm yola senle geri girsem bile

     -tıpkı esen rüzgâr, sıcaklığın değiştiği gibi –

Artık gençliğimdeki anı anlayamadığımı

Ve yaşam yolumun beni değiştirdiğini

Senle bilenim

...

Ne? Ne?

Emek harcayarak

Bendeki her şeyi öğrenmek mi isteyensin?

Hem de değerler, eylemler ve kavramların

Şımartılmadan kendini açmadığını bile bile?

Ey yaklaşanlara gülümseyen bir acı vaat eden!

Madem her şey değişiyor

Ve bir şey ikinci kez yaşanmıyor,

O zaman çok ciddi bilinç ve farkındalıkla

Her anı ilk defa ve son defa

Yaşadığını bilerek

Hayatın ve zamanın değerini bilenlerden ol!

...

Ey kulaklarını dikip dikkatle dinleyen kedi!

Hayata ve insanlığa dokunan kavramlar,

Zihin, duygu ve ruh dünyamızda

Küllenip kötürümleşmediyse,

Üstelik değer kavramları

Bize sadece yol gösteren değil

Aynı zamanda ateşleyip enerji verense

Ve davranışsal ölçü biriminin

En uç noktaları olan

Sevgi ve nefret arasında

Zaman yalpalayarak bunları yaşatansa,

O zaman hayatımızda bulunan

Terimleri, değerleri ve eylemleri

Benimle sorgulayanlardan ol!

Evet, tekrar sorgula ki

Yüreğinde besleyeceğin hâkim değerler

Farkındalık dolu bir bilinçle

     -özellikle gelecekteki zor zamanında-

Kulağına sevgimle fısıldayan olsun!

HAYATIMIZDA BULUNAN DEGERLERİ, BENİMLE SORGULAYANLARDAN OL!

Güzel yollardan kazandıklarını,

İyi amaçlar uğruna sarf eden

Namuslu insanlar,

Aynı zamanda,

Bir üst yaşam formuna ulaşmak için

-mutluluk ve mutsuzluğu dikkate almadan-

Doğru tercihlerde bulunan

Yüksek Amaç Sahipleri değil midir?

Çirkin bir iş yapmakta olduğunun farkına vardığında

-başkaları tarafından kınanmayı hak etmemek için-

Kendi kendisini sınırlayan

Ahlaklı insanlar,

Kendisini güzel huylar ile süslemeye rağbet eden

Ve sadece yükselmeyi hedefleyen

Güzel tutum sahipleri değil midir?

Beğenilen eylemlere bağlılık gösteren

Ve güzel davranışın sürekliliğinden sevinç duyan

Asil insanlar,

Aynı zamanda,

Bireysel menfaatini olumsuz etkileyecek bile olsa

-övgü veya yergiyi bir tutarak-

Doğruları sarsacak bir davranış sergilemeyen

Yüce Ruh Sahipleri değil midir?

Çevresine fayda katacak şekilde

İşleri hep olması gerektiği gibi yapan

Disiplinli insanlar,

Aynı zamanda,

Huzuru muhafaza etmek ve zayıfları korumak için

Potansiyelini en yüksek kapasiteyle kullanmada

Yeterlilik gösterenler değil midir?

Bulunduğu konumu dikkate almayan

Ve kendisini kimseden üstün görmeyen

Tevazu Sahibi insanlar,

Aynı zamanda,

Diğerlerine dokunan acı ve sıkıntıdan etkilenip üzülse bile

-söylem ve eylemlerinde bir sarsıntı yaşamadan-

Kendini başkalarına yardımcı olmaya adayan

Yumuşak Kalpliler değil midir?

Sadece övülen bir özelliği kazanmak için

Zorluklara yıpranarak dayanan

Tahammül sahibi insanlar,

Aynı zamanda,

Sıkıntılı durumlara direnç göstererek,

Zorluklara, hiçbir zorluk çekmeden katlanan

Sebatkârlar değil midir?

Çirkin bir davranışın sahibi olmamak için

Arzularının taleplerine yüz vermeyen

Sabırlı insanlar,

Aynı zamanda,

İnsani duygularına söz geçirip,

Tercih yapma ipini kendi elinde sıkıca tutan

Sükûnet Sahipleri değil midir?

Olanı bir telaş yaşamadan sakinlikle karşılayan

Ve -kazanım sunan bir fırsatı kaçırmamak koşuluyla-

Sükûnet içinde kalan ve aceleci davranmayan

Ağırbaşlı insanlar,

Aynı zamanda,

Çatışmalarda sert tutumu bırakan

Ve kibarlık ile uzlaşmayı tercih eden

Barışık ruhlar değil midir?

Öfkesini kontrol ederek kararlı ve dayanıklı kalan

Ve davranışlarına olumsuzluk taşımayan

Yumuşak Huylu insanlar,

Aynı zamanda,

Değerlerin korunması ve hakların savunulması işinde,

Tereddüt ve şüphe yaşamadan sakin kalan

Soğukkanlılar değil midir?

Hırsını sadece üstün işleri yapmakta kullanan

Ve asillere layık bir şekilde hakikati savunan

Gözüpek insanlar,

Aynı zamanda,

Olumsuz durumlara ait korkunun etkisinde kalmadan,

Yapılması gerekeni yapmaktan çekinmeyen

Cesaret Sahipleri değil midir?

Örnek sayılan güzel eylemleri yapma işinde

Kusur ve gevşeklik göstermeden devamlılığı koruyan

Tutarlı insanlar,

Aynı zamanda,

Hak edilen bir ceza ile karşılık vermeye gücü olsa bile

Tercihini hala iyilik yapmakta kullanan

Merhamet sahipleri değil midir?

Teslim edilmesi zorunlu olmayan şeyleri,

Bir başkasının yararı için gönüllükle harcayan

Bağış Sahibi insanlar,

Aynı zamanda,

Herkesin yararına olan işlerde,

Gerekli olanı muhtaç olanlara, kolaylıkla ulaştıran

Cömertler değil midir?

Bir zararı önleme veya zorunluluğu giderme işinde

Az bir miktarla yetinip fazlasını istemeyen

Kanaatkâr insanlar,

Aynı zamanda,

İmkanlarını bir başkasına vermekte tereddüt etmeyen

Ve birlikte tükettikçe mutlu olan

Paylaşımcılar değil midir?

MUTLAK VE SAF İYİNİN BULUNDUĞU YERDİR, ÖZLEMLE ARADIĞIM

Hakikate nasıl mı erişiriz?

Ey üstünlüğü asalette bulan görkemli kedi!

Gayret gerektiren bir süreç ile

Ortaya çıkan hakikati elde etmek

Aslında bir lütuftur, verilen.

Ama

-Tıpkı Aristo'nun logos ve ergon'u gibi-

Fark ederek seçme ve

Harekete geçerek eylemde bulunma ile

Hakikate sahip olmak için

O sahipliğin gayretini de göstermek gerekir.

…

Hakikat mı ne?

Ey kaşlarını çatıp sorgulayarak bakan!

Doğrulanması gerekli ön kabuller olsa da

Ümidi yanlışlanamayan inançlardır, bende.

…

Bir şeyin hakikat olduğunu nasıl mı biliriz?

Ey küçümsediğini tırnaklayan güzellik!

Hakikati keşfetme,

Onun çerçevesini belirleme

Ve onun hakkında konuşma

Yetkinliğine sahip olan insan

Bir hakikate erişmek için

O sahipliğin

Gayretini göstermesi gerekir.

Bu yüzden hiçbir yeti kullanmadan

Elde edilen her şey

Hakikat değil taklittir, bende.

…

Bir şeyin hakikat olduğunu nasıl mı doğrularız?

Ey şüphesi kendinden büyük soylu ruh!

Akıl ve beş duyu haricinde

Vehim, hayal, fikir, bellek ve hafıza

Yetilerini kullanmayana,

Ve denetim mekanizması kurmayana

Anlatılamayandır bu, bende.

...

Hakikate neden mi ihtiyaç duyarız?

Ey gözlerini açıp kocaman bakan!

İnsanlığın hak mücadelesi,

Aslında kendisine yol gösteren

Bir hakikat uğruna olmalı, değil midir?

...

İnsanların zulme uğramasına itiraz ettiren

Ve bu itirazı temellendiren hakikat,

Bizleri, verdiği mücadele gücüyle

Sonunda özgürlük hakkına

Ulaştıran değil midir?

...

İhtilaf edilen konularda

     -kişilerin isteği, heva ve hevesi ile değil-

Bir çözüm kriteri olsun

Ve hak ve hakikat hizalansın diye

Hakikate ihtiyaç duyanlarız.

Evet, evet

Çözülemeyen ihtilaflarla,

Anlaşmazlıklar büyümesin

Ve insanlar bölünmesin diye

Hakikate ihtiyaç duyanlarız.

...

Hakikat ile erdem ilişkisi mi ne?

Ey kalbinin güzelliği yüzüne vuran!

Hakkı ve hakikati,

Batıl ile karıştırarak pazarlayanlara

Erdemli demem ben.

Bu hakikatin hakkına tecavüzdür, bende

Hak ve batıl arasındaki

Bilgi gerçekliğine,

Zihinsel gayretle erişmektir, Erdem.

İşte tam da bu yüzden,

İlke ve prensiplerin var olduğu

Ve bizim gayretimizle keşfedilebilir

Şeffaf bir dünyada,

Gizemlerin içerisinde yuvalanan

Hakikat,

Erdem ile ortaya çıkandır, bende.

...

Ne zaman mı hakikatin peşine düşeceksin?

Ey bendeki benzerliği zaten kendisi olan!

Hakikatin fısıldaması ile

Bir hakkın gerçekleşmesi

Senden istendiğinde!

Evet! Bu böyledir,

Ama sorma daha fazlasını,

Ontik bakışınla anlayamayacağını…

...

Hakikat için cesur olmak mı gerekir?

Ey karanlık ama korkusuz ruh!

Evet, evet, evet işte!

Erdemin en zirvesini tutanlar,

     -O kahraman ruhlu yürekli insanlar-

Sırf bir başkası

Mahrum olduğu bir hakka

Kavuşsun diye

Hakikati söyleyerek

Yok olanlar, değil midir?

İşte tam da bu yüzden, cesaretin hakikati:

     Söylenmesi gerekeni,

     Olması gereken yerde

     Ve zamanında söyleyebilmek, değil midir?

...

Neden mi hakikat istenmez?

Ha, ha, ha!

Ey adalet düşkünü tırnaklı kara kedi!

Bilmezmiş gibi sorma

Hakikatin düşmanı çoktur da ondan.

Dünyadaki bütün sistemin

Hak üzerine hareket ettiğini bilse bile

Özellikle gücü bulunduran

Erk için tehlikedir, bu.

İşte bu yüzden

     -büyük bir gayretle aranan bir arayış olmasın diye-

Hakikatlerin,

Herkes tarafından doğru bilinen

Yanlışlar kalmasını, ister dururlar.

...

Herkes için daha iyi bir yaşam nasıl mı mümkün olabilir?

Ey düşmanına ölümden soğuk bakan!

Hakikat dediğimiz şey

Tarih boyunca

Tek veya bir grup kişinin

Söylem, iddia ve gayretiyle

Ortaya çıkan bir şey değil midir?

Evet, işte bu yüzden

Herkesin uğruna ömür geçirmeyi

Dileyerek çalıştığı zaman

Mümkün olacaktır, o mümkün olmayan.

...

Hakikat arayışı mı aslında, çatışmaları körükleyen?

Ey her şeyi güzelliği ile yutan kara delik!

Aksine

Hakikatin gölgesi

Her bir kişinin zihnine

Farklı renkte düşmesi zenginliktir.

Bu çatışmalar,

Sadece

Görüşlere tahammül etmeyi

Ve onları

Muhtemel bir hakikat olarak görmeyi öğrenemediğimizdendir.

…

Normalde

Hakikat arayışında

Hiç kimse görüşleri nedeniyle

Kınanmamalı değil mi?

O zaman bugün yaşanan ne?

Hmm, Suskunluk mu verensin yine.

…

Hakikat arayışında neyi mi yanlış yapanlarız?

Ey yanlışı kibriyle doğru yapan rüzgar!

     -Antinomi ile-

Zihinlerin farklı üretimlerde bulunarak

Spekülasyon yapmasını değil,

Onu değil,

Ulaştığı kendi doğrusunu

Mutlak hakikat diye

Bir başkasına empoze etmeleridir,

Yanlış bulduğum.

...

Hakikate mutlak anlamda kim mi sahiptir?

Ey mutluluğu sevmediklerinden çalan!

Tez üretme kabiliyeti olmayan

Ve fikirlere saygı duymayan

İlkel insanlar hariç,

Hepimiz, bu iddiada ve gayrette olabiliriz.

...

Hakikat nasıl mı aranır?

Ey bir eliyle çekip öbürüyle iten kedi!

     Aklın ilkeleri,

     Doğanın ilkeleri

     Ve etik/ahlâki ilkeler ile

Düşünce geliştirmeli

Ve bunların arasındaki

Uyumu dikkate alarak

Hakikat arayışına girmeliyiz!

Epistemolojik olarak

Bilginin zihnimize gelmesi,

İçselleştirilerek özümsenmesi

Ve sonunda bizi var etmesi istenerek...

...

Hayır!

Su hakkında konuşmak

Susuzluğu gidermez.

Hakikat arayışı farklı bir süreçtir, bende.

...

Nedir mi bu süreç?

Ey tırnaklarını sevdiğine bile batıran kedi!

Kişi önce bilgiye erişecek,

O bilgi, bir gayretle hakikate dönüşecek,

O hakikat, bir ahlak dünyası inşa edecek

Ve sonra bu ahlâkla olgunlaşan kişi

Bütün hakların tahakkuk ettiği

Yaşanabilir bir dünya inşa edecek.

     Bu yetmeyen mi, sende?

...

Nasıl bir yeni dünya mı isteyenim?

Ha ha! Ey karanlığı varlık ateşim olan!

Bir sistem

Nefret üzerine oturursa

Orada barış ve esenlik olmayacağı için

Hakikatin içerisinde

Sevgi ve şefkat duygusu bulunmalıdır.

İşte bu yüzden

Bugün dünyada karşılığı

Gerçekte var olmasa bile

Hiçbir kötülüğün yuvalanamadığı,

Hiçbir kötülüğün

Kendine kaynak bulamadığı

Yani mutlak ve saf iyinin

Bulunduğu yerdir, özlemle aradığım.

YAŞAMIN AMACI, MÜMKÜNLERİ GERÇEKLİĞE DÖNÜŞTÜRMEKTİR

İnsan neden mi anlam arayışına girer?

Ey mutsuzluğu kendi dileği olan kedi,

Hayatın verdikleri ile

Beklentiler arasındaki farklardır,

Seni böyle konuşturan.

Hayattan

Uzun erimli beklentileri bulunanlar,

Var olan ile olması gerekenler

Arasında kalarak

Çelişkili mutsuzluğu

İşte tam da böyle yaşar.

…

Ne, ne!

Arzu edilenlere rağmen

İnsan bir yere varacaksa,

Ona sadece, sadece

Elindekilerle mi ulaşır?

Ey her şeyi bilen asi gençliğim!

Hayır değil. Değil işte!

Yetinme duygusu olan tatmin,

Hem zihinsel hem de duygusal

Olarak yaşanan değildir, bende.

Anlam arayışında olan kişi

İçinde bulunduğu şartları

İyileştirmeyi değil

Hayır onu değil,

Kendini yükselterek,

Daha üstün bir insana

Ulaşmaya seyredendir, bende.

…

Neden mi böyle söyledim?

Ey kuşkusu yaşanmazlıklar olan!

     İmkanlar alanı olan

     Yaşamın amacı

     Mümkünleri gerçekliğe

     Dönüştürmektir de ondan.

…

Nasıl mı anlamı bulduğumuzu biliriz?

Ey her şeyden üstün bulduğum gençliğim!

Anlam denilen şey

Bir başkasında gömülüdür.

     Bir başkasının hayatına

     Fayda katanla dokunduğunda

     Ortaya çıkanda bulacaksın, onu.

Başkasına dokunarak

Verilenlerde değil,

     Onun hissettiklerinin

     Kendine yansıması olan

     Mutlulukta bulacaksın, onu.

Evet, evet

Anlam işte bunu arayıştır.

Zihinsel anlamın hakikati,

Duygusal anlamın ise

Mutluluğu bulduğu bu yerde...

…

Hayatının anlamı ne mi olmalı bence?

Ey aceleci bakışlarla üstümü arayan!

Sorduğunu bende değil,

Etrafta ihtişamla görülen her şeyde

Ve tüm yaşananlar içinde ara, bunu.

Hayata anlam katan işaretler,

Arayış içinde olan kişiye

Zaten yardımcı olan

Değil midir?

Evet, işte bunlar!

Anlam, arayış içinde olana

Bir gayret sonucunda verilen

Değil midir?

…

Neden mi bu gayreti göstermelisin?

Ey büyüklenen ruh!

İnsanın içerisinde

Sürekli tetiklenen hisler olduğunu

Bilmezmiş gibi sorma, bunu bana.

Bu hisleri ne kadar canlandırırsan,

Bir o kadar Üstün İnsan olduğunu

Bilmezmiş gibi sorma, bunu bana.

Üstün İnsanlığın,

Zihinsel, duygusal ve ruhsal

Tüm kabiliyetlerin

Zirve yapmasıyla erişilen

Bir olgu olduğunu

Bilmezmiş gibi sorma, bunu bana.

...

Ne! Yaşanılanlar mı seni böyle yırtıcı yapan?

Ey tırnaklarını kanla boyayan gençliğim!

Bazı yaşanan zorluklar

Merhametsiz hislerin artmasına

Sebep olsa bile

Yaşanan tüm zorlukların

Kişi üzerindeki etkisinin kalıcılığı,

Yaşanana verilen tepkiyle ilişkili

Olmalı değil mi?

…

Hayır hayır hayır!

Ey tepkisi ümidinden büyük gençliğim!

Olup bitenler

Bizlerin yaşamı olsa da

Çamurdan çıkmak bize aittir.

Sadece ayağa kalkıp hareket edenler,

Daha iyi olan bir şeyden

Pay alanlardır, değil mi?

...

Ey gururuyla hırçınlaşan kanlı kedi!

Yine de ümidini kaybedenlerden olma.

Sürünmeyi bırakıp

Hemen düştüğü yerden

Ayağa kalkanlardan olduğunu

Ne kadar da çabuk unutmuşsun

…

İşleri kendi haline bırakanlardan,

Ve olayların geçmesini bekleyenlerden,

Evet, evet

Hayatının kontrolünü kaybedenlerden

Ne kadar nefret ettiğini

Sana ben mi hatırlatmalıyım?

Hadi hadi, ayaklan!

Yarına ümit ve sevgimizle

Uzaktan bir yakınlıkla

Hep umutlu bakalım

Hadi, hadi ayaklan!

Öyle bir yaşam sürelim ki

Başkaları bizden

Sadece iyiyi ve güzeli

Duysun, görsün diye değil

     -duyu organlarının haricinde-

Tatmin olma duygusu bulunduran

Bir hâl içinde

Uzaktan bir yakınlıkla

Kavuşanlardan olalım!

Hadi, hadi ayaklan!

Asıl erişilmesi istenen

Onurlu ve anlamlı bir hayata,

     -tıpkı sevgi, mutluluk gibi-

Görülmeyen ve dokunulmayan

Metafizik bir hâle

Uzaktan bir yakınlıkla

Kavuşanlardan olalım!

İNSAN, SINIRLARI ZORLAYARAK HADDİNİ AŞAN BİR VARLIKTIR

İnsanları

Hangi değerler dizgesiyle donatırsak,

     -sulha ve ıslaha kaynaklık edecek-

Hangi iradeyi onlarda yuvalandırırsak,

Kişi artık

İyiliği, bilgiyi ve adaleti tercih eder?

Daha iyi bir insanı nasıl var mı ederiz?

Hayvan,

Sahip olduğu bütün potansiyeli

Ne kadar iyi kullanan bir varlıksa,

İnsanda bir o kadar

Kendisine verilenle yetinmeyen,

     -sınırları zorlayarak-

Haddini aşan bir varlıktır, bende.

Evet, evet.

Aramızdaki kötülüğün ve şiddetin kaynağı da

İşte bu yetinmeme duygusudur, bende.

….

İşte bu, işte bu!

En temel olan hakların

Hayat bulmasına imkân vermemesi,

İnsanın kendini yok etme hastalığıdır.

…

Doğru dediğimiz şey,

Bizlerin değişebilen yargısı ise

Varlıkla ilişkili olan hakikat

    -bizlerden bağımsız-

Değişmeyen ve evrensel değerlerdir, bende.

Etiyoloji,

Ahlaki davranışların kendisini değil,

Neden öyle davranmanın gerektiğini

Sebepler ve gerekçeler ile bilmek ise

Üstün insan,

Tercihler arasından daha kalıcı olanı,

Daha yararlı olanı

Özgür iradesi ile seçmeye çalışandır, bende.

….

Ebediyen var olmanın

‘bedensel var olmak’ olmadığını bilenler,

     -işte bu üstün insanlar-

Madde yerine manaya,

Reel yerine ideale

Eğilim gösterenlerdir, bende.

Evet, evet

Üstün insan,

Adalete talebin olmadığı,

Merhametin egemen olduğu dünyayı isteyerek

İdeal olana talip olanlardır, bende.

….

Herkes üstün olmaya talip olabilir mi?

Evet, aslında her bir insan

     -bütün potansiyeli ile-

Daha yaşanabilir bir dünya inşa etme amacına

Katkıda bulunmak için vardır.

Varlığını da buna borçludur.

Evet, ortak iyiyi var etmek,

İnsan olmanın gereğidir, bende.

Üstün olan,

Tercihler arasından

Daha kalıcı ve yararlı olanı

Seçmeye çalışan,

Onurlu kişilerdir, bende.

Üstün olan,

Tecrübeye dayanan

Ve aklını kullanma cesaretini gösteren

Şerefli kişilerdir, bende.

Ama üstün insan

Bir iyiyi sadece eylemlerle üreten değil

Aynı zamanda, o iyiyi hâkim kılacak

Eylemlerde bulunanlardır, bende.

Ayağa kalkan ve yaşamda bir mesafe alan,

Üstün insanlar

     Gerçekleştiremeyeceklerine sabır

     Yapabileceklerine için ise cesaret

Duygusu gerektiğini bilenler değil,

     -bu ikisinin arasındaki farkı görerek-

Zamanında doğru tercihte bulunan

      Basiret sahibi kişilerdir, bende.

Var olmak ve var kılmak,

Eylemlerimizle gerçekleşense,

Değerlerle donatılmış üstün insan

     -yaşamda bir pozisyon almak ve bir kimlik peşinde koşmak yerine-

Bir değerin gerçek değerini

Davranışlarıyla gösterenlerdir, bende.

BİR İDEALİN TARAFTARINI ÇOĞALTMAK İÇİN YAŞAMAKTIR, ANLAMLI HAYAT

Ey yalnızlığın karanlığında sevgisiz üşüyen!

Hayır, değerli dediğim gerçek bilgi değil o!

Gerçek bilgi zamanla ve mekanla değişmeyendir işte!

Hakikat dediğimiz gerçek bilgi,

     Islah eden,

     Sulha imkân veren

     Ve insanlığa fayda katan

Evrensel değerlerdir, bende.

…

Ey kocaman gözlerle bakan kara kedi!

Evet, aranandır o!

Ancak insanların çoğu,

Kendi elinden tutup ayağa kaldıran

Ve önlerini aydınlatan bu hakikatlere,

Çilesini çekmeden sahip olmayı ister durur.

….

Ne mi yapmalıyız?

Hani her şeyi olduğu gibi bırakıp…

Ey kanla boyanmış tırnaklı kedi!

Önce aklı doğru bilgiyle donatmalıyız.

Çünkü yeteri kadar doğru verimiz varsa

Aklımız onu işleyebilir, değil mi?

…

Hayır, hayır

O zaman hiçbir yetimizi kullanmadan

Elde ettiğimiz her şey hakikat değil,

Sadece taklittir, bende.

…

Alınan bir bilgiyi,

Zihninde denetim mekanizmasını kurmadan 

Ve doğruluğunu tasdik etmeden kullanan bir kişiye

Güvenli bir yaşam yoktur da ondan.

….

Ey derin karanlığı zaten kendi asaleti olan üstün kedi!

Yeni bir bilgiye kucak açmadan önce,

Ayağımıza bağ olan, bizi tutup geri çeken

Ne kadar yanlış düşünce ve eylem varsa,

Bunların zihnimizden

Öncelikle süpürülmesi gerekmez mi?

…

Ey küçümsemesini bile başkalarına layık görmeyen!

Bir bilginin hakikat olarak ortaya çıkabilmesi için

Öncelikle bilginin doğruluğunun

     -bir iddia olmanın ötesine taşınıp-

Doğrulanabilmesi gereklidir,

     Hani akletmek dediğim.

…

Akletmek mi ne?

Ey güzelliği arayışı olan, iyi dinle!

Zihinsel bir süreç olan Akletmek,

Tecrübe, insanlardan edinilen veriler ve akıl yürütme ile

Bizleri doğrulama veya yanlışlama sürecine götürendir, bende.

…

Hayır, yeterli değil bu!

Ey soğuk rüzgarların sahibi!

Hayatta doğru tercihte bulunmak için

Sadece doğru bilgiye erişmek

Ve aklımızı doğru dürüst kullanmak da yeterli değildir.

Hakikatin varlık bulması için

Kişinin potansiyelini açığa çıkarması da gerekir, bende

…

Ey düşmanını yok etmek için kendine saklayan!

Evet, tam da öyle!

Sadece bir amacı olan ve misyon yüklenmiş kişi,

Doğru bilgiye erişerek,

Yeti ve melekelerini doğru kullanarak,

Kendi potansiyelini açığa çıkarabilir.

…

Ey, kendi kendini yıkıp yok eden kara fırtına!

Üretme kapasitesi olan potansiyel,

İrade, gayret ve azim gerektiren bir süreç ile ortaya çıkandır, bende.

…

Beğenmedin mi?

Sendeki yıkım gücüne bakman, anlaman için yeten aslında.

…

Ne! Göreceli mi? Gerçek bilgiyi bulduğumuzdan emin olamaz mıyız?

Ey anlattıklarımı, anlatmadan, anladığını bildiğim!

Çünkü gerçek bilgi dediğimiz hakikat

Keşfedildiği zaman mutlaka bizden bir şeyler yapmamızı ister. Bu yetmeyen mi?

…

Hayır, hayır

Zıtlıklar arasında ayrım yapma gücünü veren değerler,

Kişinin kalbinde yeşermemiş ise

Tutum seviyesindeki bilgi

     -mutlak anlamda bir hakikate dönüşmediği için-

Fayda sunan bir eylem olarak ortaya çıkmaz, işte.

…

Ey soyluluğu değerlerde bulan asil ruh!

Önce şu soruma cevap vermelisin:

     Bilginin gerçekliğine mutlak anlamda kaynaklık yapmalı 

     Ve keşfedilen potansiyel ile insanlığa fayda sunmalı, değil miyiz?

…

Ey varlığımı kendi arayışında bulduğum!

Kendi yaşantımızı

Keşkelerin toplamından ibaret kılmak istemiyorsak,

Bilgiye erişen,

Değerleri iradesiyle üreten

Ve ürettiklerini hayat ırmağına 

Eylem olarak katan olmamız gerekir, değil mi?

…

İşte bu! İşte bu!

Bir idealin taraftarını çoğaltmak için yaşamaktır, anlamlı hayat!

Erdemi ve erdemliyi koruyacak mekanizmayı yaratmak için yaşarken,

Bu idealin taraftarını çoğaltmak içinde çaba harcamalıyız!

MUTLAK GÜÇ, KUDRET VE DÜZEN, SADECE EVRENDE GÖRÜLENDİR!

Ey öfkeyle çevresine bakan kara kedi!

Mutlak iyi,

Mutlak kudret sahibi

Ve mutlak bilgi sahibi olan bir varlığın

Yarattığı dünyada

Bu nitelikleri görmek mi isteyenlerdensin?

Hem de

Bu niteliklere sahip olmayan bir varlığın,

İlahi olma niteliği yoktur diye haykırarak

Yarattığı dünyada

Bu nitelikleri görmek mi isteyenlerdensin?

Ey olup bitenler için sebepleri arayan karanlık öfke!

Kudret sahibi iyi olan ve her şeyi bilen varlığın

Bu niteliklerini gördüğümüz tek alan

-bizim yaşadığımız dünya olmayan-

Sadece kozmik sistemdir.

Evet, evet!

Bu mutlak kudretin, mutlak bilginin ve mutlak iyiliğin

Bütün inceliklerini, tüm zarafeti ile gördüğümüz tek alan

-kaostan evrilen kozmik bir sistem olan-

Sadece evrendir.

Böyle yaratmanın,

Ancak bilgiyle ve kudretle olabileceğini düşündüren tek alan

Sadece evrendir.

KÖTÜLÜKTEN SORUMLU TEK VARLIK, İNSANDIR!

Ne! Ne!

Yaratıcının olmadığını mı itiraf edenim!

Hayır, değil işte.

Yaratıcının bu dünya ile irtibatı olduğunu

Kabul eden bir inancın mensubu olan

Ben;

Dünyada bunları göremiyoruz

Ama evrende var diyorsa,

Aslında yaptığım şey inkâr değil,

Sadece bir feryattan ibarettir.

…

Neden mi bu dünyada bu nitelikleri göremeyenleriz?

Evet, gerçekten göremiyoruz!

Dünyada görseydik zaten

Tarihimiz bu kadar Peygamber'e konu olmaz,

Ve bu kadar kutsal kitap elimizde bulunmazdı, değil mi?

...

Neden mi bu dünyada bu nitelikleri göremiyoruz?

Ey yoksunluğun soğuk rüzgarıyla sert esen!

Çünkü bu dünyayı imar etmekle

Yani ahlâki bir düzen inşa etmekle görevli olan

-Yaratıcı değil-

İnsandır, bende.

Evet, evet!

Ahlaki bir dünyada

İlkeler koymakla yükümlü insan,

-Kötülükle ilişkili-

Olup bitenden sorumlu olan tek varlıktır, bende.

MUTLAK İYİ OLAN YARATICI VARSA, BU KADAR KÖTÜLÜK NEDEN Mİ VAR?

Mutlak iyi olan Yaratıcı varsa, bu kadar kötülük neden mi var?

Ey yaşadıklarına suçlu arayan karanlık ruh!

Bu dünyada olup bitenin faturasını

Bunun gerçek öznesi olan

İnsana kesmelisin,

Yaratıcıya değil.

…

Neden mi, böyle dedim?

Çünkü denmiş ki;

     İyilikler Ondan, kötülükler kendi nefsinizdendir

Evet, evet, denmiş ki;

     Meydana gelen bütün kötülükler, kendi ellerinizle kazandıklarınızdandır

Yoksa “hayır ve şer Yaratıcıdandır” mı dediler sana?

Değil işte, değil!

    İyilikler O’ndan,

    Kötülükler ise özgür iradeli insandandır!

YARATICI, KÖTÜLÜKLERİ DE Mİ YARATANDIR?

Ne, ne!

“Yaratıcı, kötülükleri de mi yaratandır” dedin?

Ey, öfkesini birisinden çıkarmak isteyen karanlık fırtına!

    -Onun egemen olduğu, 

    Hâkim olduğu alanın içerisinde olsa bile 

    Ve bilgisi olmadan hiçbir şey var olmasa bile-

Gerçekleşen tüm kötülükler,

Onun rızası içerisinde olduğu anlamına gelmez!

Ey, olan her şeyin rengini kaybedip küsen!

Özgür iradeye sahip olan insana,

Kötülüğü yapma diye fısıldasa bile,

Ama ben, onu yapacağım diyense

Sadece ona engel olmayandır, O!

Yani tüm kavramları yaratan

Ve varlık bulduran olsa bile,

Tercih ve eylemlerimizle rolleri seçen bizleriz!

YARATICI, KÖTÜLÜĞE NEDEN Mİ İZİN VERİYOR?

Mutlak anlamda

Güç ve kudret sahibi,

İyilikle donatılı

Ve her şeyi bilen bir varlık olan

Yaratıcı,

Neden mi kötülüğe izin veriyor?

Ey, üstün insan olmayı sebepsizlikle yalnızlaştıran!

Kozmik sistemde mutlak hakimiyeti olan Yaratıcı

     -insana havale edilenlere ve insandan talep edilenlere 

     onun sınavı, onun imtihanı diyerek-

Ahlaki düzenimiz olan dünyayı

Bizlerin başarısı ve başarısızlığına bırakmıştır da ondan

KÖTÜLÜKLER, KİTAPTA MI YAZILIDIR?

İster bizim kendi varlığımızda,

İsterse dış dünyada

Herhangi bir kötülük meydana gelirse

     -Olan meydana gelmeden önce mutlaka bir kitaptadır diyerek-

Başımıza gelmeyen her şeyi, önceden yazılı mı yaptılar, sana?

…

Önce mi dediler, sana?

Ey kızgın yürekle, adalet isteyen kanlı kedi!

İnsan yaratılmadan önce mi,

Olay meydana gelmeden önce mi, sence?

…

Ey sevdiğini terk etmeden kaybeden, kanlı kedi!

İnsan yaratılmadan önce

Her şey o insan için takdir edildi ve yazıldı dersek,

Ahlaki bir insan olma sorumluluğumuz ortadan kalkmaz mı?

Ey inanmadıkları gerçek olan hırçın kedi!

Bir olay meydana gelmeden önce bir kitaptadır ifadesini

     -Tıpkı Einstein'ın “Tanrı zar atmaz” dediği gibi-

Her olayın, bir tabiat kanunu ve bilim yasası var diye kabul edersek

O zaman insan

Her şeyin bir yasaya bağlı olduğunu bilendir.

      -İşte Kaza ve Kader denilen-

Dolayısıyla insan

Neyin, hangi şartlar altında, neyi üreteceğini bilendir.

     -İşte Kaza ve Kader denilen-

İşte kaza ve kader

    -Bıçak keser, su boğar, ateş yakar gibi-

Varlığa hükmün giydirilmesidir, bende.

“Meydana gelmeden önce mutlaka bir kitaptadır” olan,

Yaratıcı tarafından tanımlanan, bilimsel yasalar ve tabiat kanunlarıdır, bende.

     -Her şeyi kusursuz bir nizam içinde gerçekleştiren üst bilgi-

KÖTÜLÜK, İYİ OLANI TANIMLAMAK İÇİN VAR OLANDIR

Hayır, bu mantıklı değil!

Bir trafik kazasında babasını kaybeden bir çocuğa,

“Bu böyle yazılmıştır, yaratıcının takdiri bu” dersek

Zihinlerde nasıl bir yaratıcı tasavvuru çizeriz?

...

O zaman kötü olaylar neden mi var?

Ey, varlığını kaybedip güzellikler yüklenen siyah kedi!

Gerçekçi bir dünya kurmayı amaçlayanların,

Bir şekilde üstesinden gelmesi gerekenler olduğunu 

Bilmesi için vardır, bende

...

İyi mi nedir?

Kötü olmayandır…

O zaman kötülüğün varlığı

Yaşanılacak iyi bir dünyayı inşa etmek için

Gerekli olan, değil midir?

...

Ey, gece gözlerle bana bakan!

O zaman kötülüğün var olduğu dünyada

Erdemli ahlaklı bir yaşam kurmak

Bizim işimiz,

Bizim görevimizdir, değil mi?

Ey, gece gözlerle bana bakan!

Ama bunun için

İlahi olanın desteğini talep etmek de

Bizim görevimizdir, değil mi?

İNSAN KÖTÜLÜKLERİN, GERÇEK FAİLİDİR!

Kötü tercihlerle kazananlar olduğuna mı inananlardansın?

Hayır, hayır

Suyun kazası ve kaderi,

Hem boğması

Ama aynı zamanda insanın susuzluğunu gidermesidir.

Yani su insanı boğabilir

Ama biz insanı boğmayacak şekilde

Yani bütün yaşama kaynaklık edecek şekilde kullanırsak

Bu faziletli, erdemli bir yaşam olur.

İşte en ideal formu,

En uygun olanı kullanmak

Erdemdir, bende.

O zaman şunu diyebilir miyiz?

Özgür iradesiyle kötülüğü yapmasından değil

Kötü sonuçları olanı tercih etmesinden dolayı,

     “İnsan kötülüklerin, gerçek failidir!”

Kötü tercihlerle kazandık sananlar,

Aslında kendi kendilerini

Sonsuz mutsuzluğa mahkûm edenler, değil midir?

KÖTÜLÜĞÜ İŞLEMEYECEK BİR İNSANI MI VAR ETMELİYDİ?

Ne, ne!

Kötülüğün olmadığı bir dünyayı

Ve bu kötülüğü işleyemeyecek bir insanı mı

Var etmeliydi?

     -Tıpkı melekler gibi-

Ey, dünya yasalarına isyan edip hüküm veren kanlı kedi!

     “kan dökecek ve kötülük yapacak insanları neden yaratıyorsun?”

Diye kitapta soran meleklere

     “Şüphesiz ben sizin bilmediklerinizi bilirim”

Yanıtını veren,

Sence hiçbir şey bilmeyen mi?

Ey, dünya yasalarına isyan edip hüküm veren kanlı kedi!

     Bu dünyanın

     Bir emanet olarak insana verildiğini,

     Bu dünyanın

     İnşa edilecek bir alan olarak insana verildiğini

     Ve bu dünyanın

     Bir imtihan yeri olarak insana verildiğini

Sence bilmeyen mi?

KÖTÜLÜKLERE TAHAMMÜL EDİLECEK BİR İMTİHAN DEĞİL, BU HAYAT!

Kötülüklere tahammül edilecek bir imtihan değil, bu hayat!

Hayır, hayır işte

     Kötülüğe tahammül edilmesi değil,

     Ortadan kaldırılmasıdır, imtihan!

Evet, ortadan kaldırılacak bir felaket varsa

     Bu felaketin bir daha kendini gösteremeyeceği

     Bir dünya yaratmaktır, imtihan!

Ey, suçlar yüklenmek için iyi olanı bırakan, karanlık kedi!

Dünyada egemen olan

     -İster doğal, isterse insanların eliyle ortaya çıkan-

Tüm kötülüklerin her birini

     İster müdahil olarak

     İster kanun yaparak

     İster ahlak var ederek

Ama bir şekilde kökünü kazımaktır, imtihan!

…

Kim mi yapacak bunu? 

Sen!

…

Nasıl mı yapacaksın?

Kendi kabiliyetlerini ve sınırlarını bilerek

Ve arkanda ilahi bir kudretin,

İlahi bir gücün olduğuna inanarak

…

Nedir mi bu?

     Bunun adı duadır, yardım isteyen…

     Bunun adı sabırdır, mücadele eden…

    Bunun adı umuttur, güvenen ve inanan…

KÖTÜLÜĞÜ YARATIP, BİZİ ONUNLA BAŞ BAŞA MI BIRAKTI?

Hayır öyle değil!

Verilen kitap, olguya değer yükler!

     Herkes hasta olabilir, aynı hastalığı geçirebilir

     Herkes çocuğunu kaybedebilir

    Herkes evini barkını kaybedebilir

Ama diyor ki :

     “Bu bir olgu ve ben bir değer yükledim”

Ve ben de – eğer dilersen-

     “Rızamla gerçekleşmeyen bu sürece

     Seninle müdahil olmak istiyorum!”

Yani bu, tıpkı şunun gibidir:

     Evinde müthiş bir depresyona giren

     Strese giren

     Hayattan ümidini kesen

     Hatta intiharı düşünen bir insanın kapısına

     Bir doktorun, iyi bir dostun gelerek

     "Neyin var ya! 

     Ben seni dinlemek istiyorum,

     Biraz dertleşelim" demesi

     Yardım etmek istemesi gibidir.

Ey özgür iradesini öldürmek için kullanan ölümlü kedi!

Yaratıcının bu senin imtihanındır ifadesi,

     “Senin yaşamına, seninle girmek istiyorum” demektir, bende.

KUDRETLİ OLAN, SADECE ÇOK BÜYÜK İŞLER YAPMAYI DİLEYEN BİR İNSANLA İRTİBAT KURMAK İSTER!

Ey, kötü günlerin sahibini arayan yalnız kedi!

     Çok kudretli üstün bir varlık,

     Sadece ondan yardım isteyen

     Ve büyük işler yapmayı dileyen

     Bir insanla

     İrtibat kurmak ister!

…

Hayır, hayır!

Ondan umudunuzu kesmeyin demek

Sadece umutsuz kalmayın değildir, işte!

Umut

Bu çok büyük mücadelelerde

Desteğini alacağınız

Çok koca bir enerji demektir, bende.

     -umut ve sabırla hayata bağlanma olan-

Hiçbir şekilde bırakmama,

Evet, azim ve kararlılıkla,

Hayat mücadelesini bırakmama demektir, bende.

…

Ey, yıldızsız gecelerin sahibi, kara kedi!

     “Boşluğa düşersen, ayağa kalkmasını bil” 94:7

Diyen kitabın gayesi

     -Hangi zorlukla karşılaşırsa karşılaşsın-

Dirençli, arzulu,

Ve yaşam dolu insan profilini

Yaratmak değil mi?