KIZIL
KARTAL

KIZIL KARTAL

KUCAKLANACAK HAYKIRIŞ

Ey, olduğu yerde oturup uzaklarda ceset arayan!

İçinde bulunduğun kargaşa zihnini uyuştururken,

Gafletle dolu başını, iki elinin arasına alıp,

-Kısa bir süre bile olsa-,

Sefil hayatın üzerine düşünmeye

Vakit ayırmayı istememek, neden?

Hayatının, ne yaparsan

Evet, gerçekten ne yaparsan

Daha anlamlı olacağını

Bilmeyi istememek, neden?

Ey, ölüm ve acı çekme korkusu yaşamayan!

Asıl korkunun, bunlar değil,

Anlamsız hayat yaşama korkusu olduğunu,

Kabul etmeyi istememek, neden?

Hadi sor kendine ve düşün diğerleriyle,

“Ne yaparsam hayatım anlamlı olur?” diye.

Düşün ki,

“Ben kimim ve neden buradayım?”

Sorularına ulaşanlardan olasın.

Düşün ki,

Varlık olmanın olağanüstülüğünü

Ve garip muazzamlığını içinde hissederek

Derinden kopan bir haykırış ile

“Neden buradayım?” sorusuyla yüzleşen olasın.

İNSAN, ANLAMI ARAYAN BİR CANLIDIR

Ey, yanlış yerlere bakınıp duran!

Hayat amacını mı bulmak isteyensin?

Önce varlığımızın anlamsız olduğu görüşünü,

Tüm yaşananların,

Tesadüflerin eseri olamayacağı anlayarak

Terk et hemen!

Yoksa, yaşananlar tesadüfen gerçekleşenlerdir diyerek,

Gerçek bir yaşam amacının olmadığı

Ve rastgele olaylardan anlam çıkarılamayacağı sonucuna

-kusursuz bir yanlışlıkla-,

İşte, böyle ulaşanlardan olursun!

Ey, ağacın gölgesinde ışık arayan!

“Neden buradayım?” sorusunu soranlar,

Bu soruyla beraber “buralara nasıl geldim?”

Sorusuyla da yüzleşenler, değil midir?

İşte bu sorulara verilecek cevap,

“Ne yaparsam hayatım anlamlı olur?”

Sorusunun cevabına ulaşmak için

Gerekli olan değil midir?

Ey kendini kaybeden, kaybolmuş!

Varlığımız ve olayların yaşanması

Bir anlama bağlı olarak gerçekleşmiyorsa,

-sen ona, ne kadar anlam yüklemeye çalışırsan çalış-

Yaşananların anlamsız olduğu gerçeğini değiştirmek

Ve objektif anlam inşa etmek mümkün olmayacaktır.

Düşünmez misin?

Varlığımızın ve olayların tesadüfen olmadığını

Anlayanlar, evet o soylu varlıklar;

Anlamsızlık karanlığında

Ümitsizce kalmak demek olan bu görüşü

Bak, elinin tersiyle itip,

Nasıl da dışlamıştır çoktan.

Görmez misin?

Unutma, sakın unutma!

Kral veya kölede olsa insan,

Anlamı arayan bir canlıdır.

O anlam ki,

Zihnimizin uydurduğu,

Sübjektif bir illüzyonun peşinde olmak, olmayandır.

Bilmez misin?

.

İNSAN ZİHNİ, GELECEKLE İRTİBAT KURANDIR

Ey, bilmezliğini haykırışlarla örtüp böbürlenen!

Neyi mi bildiğimi, merak edip bilmek isteyensin?

“Neden buradayım?” ve “Nasıl buraya geldim?” soruları,

-içinden kopan haykırışlar olarak yükselse de-

Bu sorulardan kaçmayı beceren olduğunu

Elbette bilenim.

Ey kendi uğursuzluğunu talih zanneden!

“Neden buraya geldiysem geldim,

İşte buradayım, keyfime bakayım,

Bunları düşünmeye gerek yok” mu diyensin?

Nasıl ve neden burada olduğuyla ilgili,

Bir sorgulamadan kaçmayı başarsan bile,

“Nereye gidiyorum?” sorusundan kaçamayacağını

Elbette bilenim.

İnsan zihninin

Çok uzun bir gelecekle

İrtibat kuracak şekilde olmasının,

Kaçınılmaz olarak “Nereye gidiyorum?” diye

İçten içe sana sordurttuğunu da

Elbette bilenim.

Sürekli dünyadan birilerinin eksildiğini görmen,

Bazen en sevdiklerini kaybederek tattığın acı,

Artan yaşından,

Aynadaki görüntüne kadar birçok işaretin

Ufuktaki ölüme doğru,

Hayat bineğinde çok hızla yol aldığını,

Evet, evet, bunların,

Sana ölümü hatırlattığını da

Elbette bilenim.

Buraya geliş nedenini sorgulamanın,

Hazlarını eksilteceğini sandığın için

“Neden buradayım?” ve “Nasıl buraya geldim?”

Sorularına umursamaz gözüktüğünü de

Elbette bilenim.

Ama unutma,

Ölümle, bu yaşamın duracağını fark ettiğin için,

Dehşete kapılmaktan

-istemesen bile- kurtulamayacaksın.

Ve “nereye gidiyorum?” sorusuna

Cevap bulmaktan

-istemesen bile- kaçamayacaksın.

HAYAT, ÖLÜM DURAĞINDA SONLANANDIR

Ey, elleri üşürken karşımda terleyen!

Hayatın bu en büyük hakikatiyle yüzleşmeden,

Yani “Nereye gidiyorum?” sorusunu cevaplamadan,

En derinimizden gelen

Ve anlamla ilgili arayışımızı tatmin edecek şekilde

Bir hayat rotası çizmek mi isteyensin?

Hem de içinden gelen anlam arayışının,

Seni istemeye istemeye,

“Nereye gidiyorum?” sorusunun cevabına yönelteceğini

Ve yaşam rotanı çizdireceğini, hiç düşünemeden.

“Ölüm gelince ben burada olmayacağım, demek ki ölümden endişelenmeye gerek yok” mu diyensin?

Ha! Ha!

Yüzeysel geçiştirmelerle,

Öleceği gerçeğiyle yüzleşmekten kaçınan mı, buldum seni?

Ölümün her an hızla yaklaşması,

Ve tüm algılara son verecek olmasının dehşeti karşısında,

Bu tip kendini kandırmaların

Yetersiz kalacağını bilmeyen mi, sandın beni?

Ey, hayatın anlamını bulmak için gölgesini terk eden!

Bu hayatın bir ölüm durağında sonlanacak olması,

Bu hayatla ilgili en önemli gerçektir, unutma!

NEYİ Mİ BİLENİM?

Neyi mi bilenim?

Geçmişte hayatının merkezine,

Hazların tatmini değerlerini koymanın,

Can yakan bu cevaplardan

Kaçınmanın sebebi olduğunu

Bilenim!

Neyi mi bilenim?

Varlık ve değerleri

Hayatlarının merkezine koymak yerine,

Kendi istek ve arzularını peşinden koşanların,

     -Tıpkı senin gibi-

‘Nereye gidiyorum’ sorusunu

Kendine sormayanlar olduğunu

Bilenim!

HAZLARIN TATMİNİ

İnsan anlamı arayan bir canlı da olsa,

Yanlışlar yapmayandır mı dedim sana?

Evet, evet, doğrudur.

Tarihin her döneminde insanlarda

Mal ve para hırsı bulunsa bile

Hiçbir dönemde, insanların paralarıyla,

Günümüzdeki kadar fark oluşmamıştır.

Utandırıp üzen beni!

Evet, evet, doğrudur.

Geçmişte aynı ölçüde paraya sahip bir kişiye nazaran,

Parasının olması sayesinde,

Hayatlar arasında, çok daha fazla fark oluşmuştur.

Utandırıp üzen beni!

Evet, evet, doğrudur.

Hazların tatmini, günümüzde,

Tarihte örneği çok az olduğu kadar,

-sapkın olanı olmayanı ayırt edilmeden-

Birçok kişinin hayatındaki en önemli hedefi olmuştur.

Utandırıp üzen beni!

Evet, evet, doğrudur.

Günümüzde birçok kişi,

Güç, mevki, para ve hazları tatmin etmek üzerinden

Hayatın anlamını kurmak çabasındadır.

Utandırıp üzen beni!

ZİHİN, AYAKLARIN ÖNÜNDE YÜRÜYENDİR

Ey, kendi şaşkınlığıyla konuşup duran!

Söylediklerin gerçek olsa bile,

Şimdi söyleyeceklerimi yanlış yapmayandır.

Serotonini arttırıp daha umursamaz yapan

Ve suni mutlulukla şaşkınlaştıran hazlarla,

Ölüme karşı çare mi buldum sanansın?

Hayır, hayır, hayır işte!

Arzuları tatmin ederek

Hayatını doldurmayı planlayanların,

Planlarını bozan, ölümdür.

Evet! ufuktan hızlı bir şekilde yaklaşırken

     - bir amirle, memuru

     - bir zenginle, fakiri

     - bir güzelle, çirkini

Eşitlenmiş kılan, ölümdür.

Evet! Atılan toprağın altındaki bedenin,

     - bir krala mı, çiftçiye mi

     - bir insana mı, maymuna mı

     - bir sineğe mi, kuşa mı

Ait olduğunu önemsiz kılan, ölümdür.

Arzuları hayatının merkezine koyan kişi için,

     Ölümle ilgili tek sorun,

     Ölümün geçici arzularla,

Gelecek hazları yok edecek olması da değildir.

Tüm arzuları tatmin etmeye adayarak

Ve hevesleri hayatın merkezine koyarak

Yaşanacak bir hayatın

Anlamlı olamayacağını gösteren de O’dur.

Unutma, anlamsız yaşama korkusu,

Acı çekme ve ölüm korkusu gibi bir korku çeşididir.

Amacı varlık ve değer bırakmak olmayanların,

Tüm hedeflerini,

Ölüm,

Anlamsızlıkla boşa çıkarmaktadır.

İşte, bu yüzden

“Neden buradayım?” ve “Nereye gidiyorum?”

Sorularına karşı sağır ve kör olanlar,

     -Tıpkı senin gibi-

Arzuları tatmin ederek başıboş yaşamayı,

Hayatın merkezinde tutmak isteyenlerdir.

     Unutma, zihin ayakların önünde yürüyendir!

     Ayakların yürüdüğü an içinde,

     Tüketilen hazlarla bulanıklaşan zihin,

     Gelecek zamanda içinde buluşacağı

     Hayatın kardeşi

     O, ölümün farkına varsa,

     Şimdinin hazlarını,

     Anlamlı bulamaz, değil mi?

ARZULARIN GÜRÜLTÜSÜ, HAYATIN BİR MÜZİK OLDUĞUNUN GÖRÜLMESİNİ ENGELLER

Ey, olduğu yerde zıplayıp duran!

Kutsanmış değerlere ant olsun, yanlış yoldasın.

Birçok karşıt sözü söyleyen olarak,

“Neden buradayım?” ve “Nereye gidiyorum?” gibi

Hayatla ilgili en temel sorularla yüzleşmekten

Neden kaçansın?

     -En önemli sorulardan kendini saklayarak-

Oysa bu soruların cevaplarıyla,

Arzuların tatminini,

Artık hayatın merkezinden atacağını bildiğin için

Endişeli olduğunu bilmeyen miyim?

     -Aslında kendini kandırdığını da bilerek-

                      

                      Unutma!

                      Arzuların gürültüsü,

                      Hayatın bir müzik olduğunun

                      Görülmesini engeller.

Bahsedilen sorularla yüzleşmeden kaçmaların,

Aslında bu hayatla yüzleşmekten kaçman demektir.

Çoğu gerçekliğin,

Adeta suni bir yokluk olduğunu düşünmendir.

Evet, evet!

Geçici hazların varlığını

Yaşamak istediğini düşünmendir.

                      Unutma!

                      Bu sorularla yüzleşme enerjisi,

                     Arzular ile hayata

                     Sahte anlam vermeyle ilgili

                     Her çabayı yıkandır!

Bu sorunun cevabı;

Gelecek nesiller için varlıklar bırakmak

Ve değerlere sahip olan üstün insan olmak değilse,

     -ne yaparsak yapalım-

Hayatı anlamlı bir şekilde yaşamak nasıl mümkün olacaktır?

Hayır, o değildir işte!

Uğrunda yaşanmaya ve ölmeye değecek bir hakikat,

Değerlerle asil, üstün ve örnek insan olmak

Ve gelecek nesiller için varlıklar bırakmaktır.

Bilir misin?

Erdemli olmak,

     - İyi ve kötüyü 

     - doğru ve yanlışı 

Ayırt etmektir.

Bilge olmak;

      - anlamsızlıktan anlama,

      - yönsüzlükten yöne

      - ve karanlıktan ışığa 

Kavuşmak demektir.

TÜKENİP, YOK OLANLAR ANLAMLI DEĞİLDİR

Ey, göğsü daralıp karşımda bunalan!

Çok mu üzerine geldim yoksa.

Can sıkıntısı,

Canlıları sadece istemediklerini yaptığı zaman

Yakalayan bir his değildir;

En istenen şekilde hayatın yaşandığı anlarda da bulaşan,

Evet, her şeyi olana da musallat olup çökendir.

     -Tıpkı yaşadığın gibi-

Aslında bu tuhaf sıkıntılar,

Hayattaki yönün ve yapılanların,

Anlamlı olmamasıyla

İlişkili olandır. 

     -Sadece üstün kişilerin hakkıyla bildiği-

Üstün kişi mi kim?

Haz merkezli hayatta eğlenen,

Maddeye hükmeden veya doğayı fetheden değil,

İnsan olmanın gereğini hakkıyla yerine getirendir.

Üstün kişi mi kim?

İnsan olmanın

Her şeyden daha önemli olduğunu bilerek,

Kendi varlığını anlayandır.

ANLAMA MUHTAÇ OLAN İNSAN

İnsanların belli bir kısmı,

     -açık kelimelerle ifade etmeseler de-

“Değerlerden bana ne” demektedir.

Sorulduğunda, değerlere aslında inanan,

Ve kendilerinin de iyi bir insan olduğunu söyleyenler,

Evet, asıl bunlar,

Zihin ve eylem dünyalarında

Değerlere aslında hiç yer vermeyenlerdir.

Değerlere inandığını söyleyip de

Sonra bunu hayatlarında hiç önemsemeyenleri

Uyuşturan mı ne?

     - Elbette, arzuların karşılanması için yapılan koşuşturma!

Ama arzuları hayatın merkezine oturtma;

Sadece değerleri önemsemeyenlere mahsus değildir.

Kendisini, değerlerle yaşayan

Ve iyi insanlar olarak niteleyenlerde de

Bu hastalık yaygındır.

Aslında değerlerle yaşamak ya doğrudur ya yanlıştır.

Doğruysa en büyük hakikattir;

Anlamlı bir hayat yaşama şansıdır.

Çünkü değerler,

Bir anlama muhtaç olan insana,

Dünya sahnesinde anlam bulması için verilmiş şanstır.

     - Ancak bu temel üzerine kurulursa,

    - Gerçek anlamını kazanabildiği…

ANLAMLI, İYİ, GÜZEL VE DOĞRU EYLEMLER

Yaptığımız bir eylemin,

Anlamlı olması

Onun yapılmaya değer olması, değil midir?

Yaptığımız bir eylemin,

İyi olması,

Onun gerekli ahlaki yapıya uygun olması,

Kötülükten uzak olması, değil midir?

Yaptığımız bir eylemin,

Doğru olması,

Yalan ve yanlıştan uzak olup

Bir hayalin arkasında olmaması, değil midir?

Yaptığımız bir eylemin,

Güzel olması,

Gerekli çekiciliğe sahip olup

Çirkinlikten uzak olması, değil midir?

Yapılması boş olanı gerçekleştirmeye çabalamak,

Ahlaken kötüyü yapmak,

İllüzyonun peşinde olmak,

Çirkini hedeflemek;

Anlam, iyi, doğru ve güzel birlikteliğinin

Tam tersi bir hayat, değil midir?

Sadece tekinin eksikliğinde bile

Yaptığımız eylemle ilgili

Ciddi bir sorun olmalı, değil midir?

Yapılan eylemin,

Ahlaki açıdan sorun taşımadığını,

Bir illüzyonun peşinde olmadığını,

Gerekli çekiciliğe sahip olduğunu;

Yani iyi, doğru ve güzelle ilgili

Bir sorunu olmadığı kabul etsek bile,

Amaçlanan anlamlı olmayan boş bir işse,

Yine de yapılmaya,

Kendisine vakit harcamaya

Değmeyecektir, değil mi?

Yapılan eylem,

Eğer ahlaki açıdan sorunluysa,

Yani iyi değilse;

İsterse bir illüzyon olmasın,

İsterse estetik açıdan bir sorun taşımasın,

Yani doğru ve güzel olsun,

Sadece kötü olması

O eylemin yapılmaması için

Yeterlidir, değil mi?

İyi olmayan,

Yani kötü olan bir eylemi yapmamız

Zaten değerli olamayacağı için

Onu yapmanın anlamlı olabileceği de

Düşünemeyiz, değil mi?

Ayrıca bir eylemin

Ahlaki açıdan sorun taşımadığını,

Gerekli çekiciliği taşıdığını,

Yani iyi ve güzel olduğunu

Fakat bir illüzyonun peşinde olduğu durumda,

Doğru bilgi üzerine kurulmamış olması

Bir eylemin yapılmaması için

Yeterlidir, değil mi?

Bir illüzyonun peşinde olarak

Bir eylemi yapmak

Değerli olamayacağı için

Onun yine anlamlı olabileceği

Düşünülemez değil mi?

Bir de ahlaki açıdan sorun taşımayan,

Ve illüzyon olmayan bir eylem,

Güzel olmaktan uzaksa,

O eylemi yapmanın değeri de

Azalmalıdır, değil mi?

Kısaca,

     - Varoluşsal hakikat (anlam),

     - Ahlaki hakikat (iyi),

     - Bilimsel ve felsefi hakikat (doğru),

Ve estetik ve sanatsal hakikat (güzel)

Ancak ve ancak

Üstün insana atıfla

Objektiflik ve doğruluk kazanandır, değil mi?

Bu sebeple erdemli olmak

Hem akla hem duyguya hitap eden,

Hem de yaşantımızın

Anlam, iyi, doğru ve güzelle ilgili

Çığlıklarına cevaplar sunandır, değil mi?

İnsanın anlam arayışının karşılığı

Ancak  bu büyük hakikatlerin

Evet, evet hepsinin

Bir arada gerçekleşmesiyle bulunandır, değil mi?

HADİ SOR KENDİNE VE DÜŞÜN DİĞERLERİYLE

Hayatın anlamı nedir, diye sormak,

Aslında açık ve örtük bir şekilde

Şu soruları sormak değil midir?

     - Hayatın bir anlamının olup olmadığı beni neden ilgilendiriyor?

     - Böyle bir soru nereden geliyor?

     - Niçin soruyorum onu?

     - Anlam nedir?

     - Anlamlı yaşamak ne demektir?

     - Nelere anlamlı, nelere anlamsız deriz?

     - Anlamlının ve anlamsızın ölçütü nedir?

     - Anlam, yaşam açısından ne ifade eder?

     - Hayatımı anlamlı kılan şey nedir?

     - Ne yaparsam, nasıl yaşarsam anlamlı yaşamış olurum?

     - Anlamlı yaşamak mutlu bir hayat sürmek midir?

    - Mutsuz bir kişinin hayatı anlamsız mıdır? 

    - Hayatımın bir anlamı olması gerekir mi? 

    - Anlamlı yaşamak akla uygun bir yaşam sürmek midir?

    - Anlamlı yaşamak bir amaca yönelik yaşamak mıdır?

Hadi sor kendine ve düşün diğerleriyle...

“ALÇAK BİR ÇUKURA, İPLE İN” DİYEN AKLINA MI GÜVENENSİN?

Her görünenin arkasındaki gizli gerçeklikle

Bilinmeyeni mi arayansın?

    - Hem de tehlikeli bu yolda

   - Ve sadece akıl ve duyumların vasıtasıyla...

Görünen gerçek olmadığını bildiğin saçma dünyada,

Alçak bir çukura iple in diyen aklına mı güvenensin?

Bulmacanın parçalarını yan yana getirerek

Anlamlı bir bütün ve doyulmaz bir sanat eserini

Özel anlam kodlarıyla oluşturana

Evet, görünenin ardındaki asıl olana yönelmemek,

Neden peki?

Tüm varlığını ve anlamını

Gerçekte var olanda bul!

Hemen her saçma görünenin ardında

Evet, çokluğun ardındaki birliğin olduğu yerde,

Bir olgunluk işareti olan o hakikati,

Gerçekte var olanda bul!

İNSANIN HAYATA ÖLMEK İÇİN GELMESİNİ Mİ YADIRGAYANSIN?

İnsanın hayata

Ölmek için gelmesini mi yadırgayansın?

     Hem de

     Varlık, ölüm ve sonsuzluğun,

     Varoluşunun gizemine ulaşma

     Ve bulunması gerekene bağlanma

     Vasıtası olduğunu bilmeden...

İnsanın hayata

Ölmek için gelmesini mi yadırgayansın?

     Hem de

     Bugün seyredip,

     Yarın terkedilecek olan yerden

     Son olan olmayan

     O başlangıç noktasına kadar

     Yalnız yürüyerek

     Mutlak gerçeği

     Arayıp bulmak için

     Geldiğini bilmeden...

İnsanın hayata

Ölmek için gelmesini mi yadırgayansın?

     Hem de

     Son olan, olmayan

     Asıl durak noktasına kadar

     Yalnız yürüyerek

     Mutlak gerçeği

     Arayıp bulmak için

     Geldiğini bilmeden...

HADİ, YENİDEN KENDİNİ YAŞA!

Bu dünyayı anlamsız kılan ölümle,

Daha iyi yaşamak değil,

Daha fazla yaşamak

Ve eylemlerin sahasını

Daha fazla mı genişletmek isteyensin?

Hayır, hayır, hayır işte.

Bu nitelik ahlakının yerini

Mutlak ve ideal olmayan niceliğin almasıdır.

     Suç ile erdem arasında

     Yargı bakımından fark bırakmayan…

Oysa ahlak,

Olanı değil, olması gereken

Değer yargılarını

Konu edinen değil midir?

Hadi! Yeniden kendini yaşa!

Kendine özgü benliğinde

Bir kez daha yaşa, kendini!

SEV HERKESİ VE HER ŞEYİ

Sonunda ölümün olduğu bu anlamsız dünyanın

Gerçek anlamlara açılan bir kapının

Dışında olduğunu

Bilmek istememek, neden?

     Bütün var olanların,

    Tek bir mutlak gerçeğin

    Eseri olduğunu bilerek

                Sev herkesi ve her şeyi

     Karşılıksız, çıkarsız ve hesapsız

                Sev herkesi ve her şeyi

     Her şeyin

     Bir gayesi,

     Bir sebebi,

     Ve bir anlamı

     Olduğunu bilerek

     Ve aşkın manaları kavrayarak

                 Sev herkesi ve her şeyi

HAYIR, YALNIZLIĞINDIR O!

Hayat mı saçma olan?

Hayır, yalnızlığındır o!

Kendini bilmeden

Ve nereye ait olduğunu düşünmeden,

Asıl olandan uzak kalmak olan

Yalnızlığındır o!

HAYIR, SÖYLEMEK İSTEDİKLERİM GİZLENMEYENDİR

Yine örtülü mü geldi anlatımlarım?

Hayır, söylemek istediklerim gizlenmeyendir!

Ölümle kardeş olan bu dünyaya

Sen de bağlanamayanlardansan,

Varlıkta kendini temellendirme arayışlarını

Bu dünya tatmin edemiyordur, kardeşim.

Akıl seviyesinde anlamlandırmalarla

Görünüşte saçma ve anlamsız olan bu dünya,

Arkasındaki aşkın varlıkla fark edildiğinde

Ve ona yöneldiğinde anlam bulandır, kardeşim.

YÜKSELEREK KAVUŞ ONA!

Var oluşunu gerçekleştirme çabası olarak

Evet, iyi insan olarak

Hadi, kavuş ona!

Adalet, bilgelik, doğruluk gibi erdemler yoluyla

     -taklit ederek ve benzeyerek-

Yükselerek kavuş ona!

Kendi var oluşunu gerçekleştirecek

Ve seni gerçek anlamda insan yapacak

Bir ömür yürüyüşüyle

Yükselerek kavuş ona!

İNSANIN ÖZÜNÜN NE OLDUĞUNU BİLEN, ONU NASIL EYLEMESİ GEREKTİĞİNİ DE BİLENDİR.

İnsan için

İyi bir yaşamın ne olduğunu mu

Bilmek isteyensin?

Hem de

İnsan işlevinin bilinmesi

     -yani özünün ortaya konulması-

Ve potansiyelinin anlaşılması

     -yani diğer şeylerden ayıran özellikleri-

Gerektiğini hiç bilmeden...

İyi dinle, ey kanlı yırtıcı!

Doğası gereği her varlık

Yönelmesi gereken kendine özgü

Mükemmel bir hali arayandır.

İşte bu yüzden,

İnsanın özünün ne olduğunu bilen,

Onu nasıl eylemesi gerektiğini de bilendir.

İnsanın ne olduğunu öncelikle tanımlayan,

En iyi yaşamın ne olduğunu da belirleyendir.

Kendi işlevini bilen,

     -Yani potansiyelini aktif hale getiren-

Kendisi için en iyi yaşama ulaşan

Ve en yüksek mutluluğu

Bu yaşamsal etkinlikte bulandır.

AMACI NE OLAN, O ŞEYİN NE OLDUĞUNU DA SÖYLEYENDİR

İyi bir yaşam sorunu,

     -aslında neye yönelik olduğu daha önemli olsa bile-

Düşünen bir varlık olarak tasarlanan insanın

Düşünme etkinliğiyle ilgili

Değil midir?

Her bilgi, eylem ve tercih,

Hep bir iyiyi arzulasa bile,

En iyi,

Her şeyin arzuladığı şey

Değil midir?

Her eylemin bir amacı olsa bile

Sadece kendisi için tercih edilen amaç,

     -yani başka bir şey için tercih edilmeyen amaç-

İnsan için en iyi olan

Değil midir?

Evet, evet!

Sadece kendisi amaç olan bir şey

İnsan için en iyi olan

Ve amacı ne olan,

O şeyin ne olduğunu da söyleyen

Değil midir?

İşte tam da bu yüzden,

İnsanın işlevinin ne olduğunun

Belirlenmesini destekleyen amaç,

     -en son nokta değil-

En iyi ve en yüksek olan şey

Değil midir?

İşte bu

Amaca götürdüğü için değil

Sadece kendisi için tercih edilen

Ve nihai amaç olarak iyi olan

Mutluluk

Değil midir?

Evet, evet

Tam da bu yüzden;

Yapılanların amacı olan mutluluk,

Kendisi amaç olan

Ve kendine yeter olan

En yüksek iyi

Değil midir?

Kendi kendine yeter olduğu için

En mükemmel olarak tercih edilen

Ve zaten kendisi amaç olan

İşte bu! Bu mutluluk

Değil midir?

EUDAİMONİA

Nedir mi bu?

İyi yaşamak

Ve iyiyi gerçekleştirmek olan

Eudaimonia’dır.

Kendini gerçekleştirerek,

Yaşam boyu

Etkin bir hayatı ifade eden

Eudaimonia’dır.

İnsan eylemlerinin en yüksek amacı,

Hiçbir şeyin aracı olmayan

Ve mükemmelliğini kendini yeter oluşundan alan

Eudaimonia’dır.

Ruhun akla uygun etkinliği

Ve erdemlerden oluşan yaşamda,

Her şey kendine özgü erdeme göre

İyi yapıldığında,

İyi gerçekleşen ise

İnsansal iyi olan

Eudaimonia

Ruhun erdeme uygun etkinliği

Değil midir?

Ruhun erdeminin etkinliği ise

Zaten en iyi

Değil midir?

Bir şeyin işlevi,

Zaten erdemini yerine getirmesiyse,

Ve erdem,

-neyin erdemi ise-,

Onun iyi durumda olması

Ve kendi işini iyi gerçekleştirmesiyse,

Ruhun da belli ki bir işi bulunması gerekli

Değil midir?

Bu sebeple,

Ruhun erdeme uygunluğu,

İnsanı iyi kılan

Ve kendini iyi gerçekleştiren

Değil midir?

Bir başka şey için,

Bir başka şey adına,

Tercih edilmeyen

En çok tercih edilesi olan

Değil midir?

O zaman

Kendi başına amaç olan

Eudaimonia,

Kendi kendine yeten

En mükemmel olan yaşam

Değil midir?

MUTLULUK, BİR BAŞKASI İÇİN DEĞİL, KENDİ BAŞINA TERCİH EDİLENDİR.

Hiçbir şeyden yoksun olmadan,

Kendine yeten

Mutluluk,

Bir başkası için değil,

Kendi başına tercih edilendir.

Kendi başına tercih edilen ise

Etkinliği dışında hiçbir şey beklenmeyendir.

Kendi dışında başka iyiye gerek duymayan

Eudaimonia,

Akla dayalı mutluluk olduğu için

En yüksek iyidir.

Akla uygun mutluluk olan

Eudaimonia,

Kendisi dışında hiçbir hedefe yönelmeyen,

Kendine özgü bir haz taşıyan,

Kendine yeten,

Ve olabildiğince kesintisiz olandır.

İşte bu!

En ideal yaşamdır.

EVET, AKLA GÖRE YAŞAM, EN MUTLU YAŞAMDIR.

İnsan yaşamı,

Sadece kendi yaşamanı

Düşünerek harcayacak kadar

Değerli değildir.

İnsan yaşamı,

Sadece bireysel kaygıları aşmakla yetinmeden,

Toplumun ve insanlığın gündelik kaygıları üzerine de

Zaman harcamalıdır.

İşte bu onu,

Kendi varlığını aşarak

Ve yüksek varlıklara dönüştürerek

Eudaimonia’ya ulaştırandır.

Evet, akla göre yaşam,

En mutlu yaşamdır!