İçsel Yankılar (Yeni Bölüm #26)

Ey siz, sevgimin sahibi aykırılar!  Etik lideri mi soruyorsunuz bana? Gerçekten mi? Cesaretiniz var mı duymaya? Öyleyse yaklaşın da dinleyin — ama tıkalı kulaklarla değil, çıplak bir vicdanla! Dinleyin, çünkü bu sözler alkış için değil, uyanmanız içindir!

Ey çok sevilenler! Etik Lider, sahip olduklarının esiri değildir. Çünkü en büyük yoksulluk, sahip olmak için çırpındığın şeyin sana kim olduğunu unutturmasıdır!

Ve güvenin gürültüsünü taşımaz; sessizliğinde barındırır onu. Güven, sesi duyulmadığında da hissedilendir. Evet! Gerçek güven, söz verildiğinde değil — hiçbir vaat ortada yokken hissedilendir.

Ah! Onun özgüveni, övgüyle büyüyen de değildir; fırtınada şişmeyen bir yelkendir! Zira kendine inanmak, yalnızca başarıya değil; başarısızlığa da barışla bakabilmektir. Ah! Kendine inanmak: yenilgiyi kendi ellerinle sarmak, sonra yeniden yürümektir!

Zafer çığlığı da atmaz onun cesareti — çünkü korkuyla birlikte yürümeye gönüllüdür. Ah! Sorarım size: Korkuyu elinden tutmadan cesaret nereye yürür?

Ve onun erdemi, yaptığı işten duyduğu sevinçte değil; insanlık adına hissedilen utançtadır! Çünkü gerçek erdem, yalnızca doğruyu yapmak değil — yanlış anlaşılmayı da göze almaktır.

Ey dostlarım! Tevazu, bir küçüklük sanısı değildir; aksine büyüklüğü elinin tersiyle itmektir. Evet! Onun alçakgönüllülüğü, başını eğmeyen bir vakar değil — başını kaldırmayan bir edeple hakikate yürümektir. Ah! Tevazu, suskun bir gök gürültüsü — duyanı sarsar da başkasına duyurmaz!

Yalnızlık mı? O seçilmiş bir yoldaşlıktır! Çünkü kendi değerlerini sevgili yapıp, onlarla baş başa oturabilendir o. Ha! Kalabalığın ortasında unutulmak kolaydır; ama kendi içinde unutulmadan kalmak, yalnızlıktır.

Ey kalabalığa küs yürekler! Ah şimdi, kimi terk ettiğinizi değil, neyi seçtiğinizi sorun kendinize!

Size derler ya: “Özgürlük seçim yapmaktır.” Ama o sadece seçtiklerinden değil — seçmediklerinden de sorumludur! Peki siz, sessiz kaldığınız kötülüklerin gölgesinden hiç ürkmediniz mi? Hayır! Seçmediğiniz kötülüklerin de ortağısınız!

Ey sevilenler! Onun başarısı, ulaşılan hedefle ölçülmez; çünkü başarı, terk edilen yollarla da konuşur! Evet! Ulaştığı yer, çıktığı yerden daha insanca mı — işte onu gözler!

Ve merhametini yalnızca affetmekte aramaz. Çünkü merhamet, haklıyken bile cezadan vazgeçebilmektir.

İyiliği ise bir alışkanlık değil — değerlere sadakatin sesidir! Ah! İyilik, alkışsız fedakârlığa razı olmaktır — alkış yalnızken sınanır! Evet! Bazı iyilikler vardır ki, hiç bilinmemek için yapılır!

Ey dostlarım! Size diyorlar ki “zekidir o!” Oysa zeka, doğru cevapları biriktirmek değil; sorulamayanı dillendirebilmektir! Ah!  Zeka, sorulamayanı sorarak başlatır hakikatin devrimini!

Ve bilgelik, konuşulacakları sıralamak değil — susulacakları bilmektir! Ve bazı suskunluklar vardır ki, hakikatin en gür sesidir! Evet, evet!

En büyük alkış, vicdanın sessiz tebessümüdür.

Ve böyle konuştu E2 — duysunlar diye değil, unuttuklarını hatırlasınlar diye!

Yere bakarak elini kaldırdı E2, gösterdi tepesine çıkan patikayı. Aykırılar ise konuşmadan düşünceler içinde terk etti.

17 Temmuz 2025

Selçuk, İzmir