Yalnızlıktan bir ses mi geliyor, ey ruhum; gönlü açan, içi titreten bir ses. Bak! Bak konuşuyor! Sessizliğin derinliğinden yükseliyor da...

İçimdeki E2 sevgiyle seslendi: Yaşayan bir insansan sen ve cesaretin, kasırga gibi göğsünde uğuldadıysa, titreyen korkuları pençesiyle...

Ah! Satırlarım bilmeceler gibidir: karanlığın gölgesini çatlatmak için mistik bir dille dizilmiş. Sahiden, gizemli sözlerdir onlar,...

Ey dostlarım! Bilirim hepinizin yolları vardır; her birinizin tuttuğu yol, sizden bir şey götürür. Ve bilirim, sahiden bu sizi yorar....

İçimdeki E2 şöyle konuştu: Ey kör bakışlarla yıldızları gözetleyen, Çabalarının amacı, Evrendeki gizemlerin Sebeplerini bulmak Ve hangi...

Özüm erdemdir! Başka hiçbir şey değilim! Evet! Yolum bana aittir, hem de iradem! İşte böyle haykırır özgür ruh, yıldızın çocuğu! Ah! Ne...

Ey kardeşlerim! Severim gözü pekleri; Ama yalnızca kılıcını sallayanı değil – Kendi kaderini demirci örsünde Dövenleri severim! Ve...

Ey kardeşlerim! Sizi kutsuyor ve yeni bir öğretiyi dinlemeye davet ediyorum: değer ve fayda üretme ateşinin doğduğu o kutsal yıldıza...

İçimdeki E1 şöyle konuştu: Her şeyi sevilebilir mi yapmak isteyensin E2? Yani haklılıktan kuşku duymayarak mı ölmek isteyensin? Ah! Acı...

Sözlerimi esirgemeden, kendini kınayarak dışlayanlara söylemek istiyorum. Ey, aykırılar ve çoğunlukta azınlık olmak isteyenler! Bu sözüm...

Başkalarına köle olmuş amaçlarınıza, ellerimi iki yana açarak katılma arzumu ve sizi hiç yalnız bırakmak istemememi çılgınca bulduğunuzu...

Ey E1! Adalet düşkünü! Üst insana yürüyüş gözle görülen adımla mı başlar sanırsın? Hayır! O, insanın derininden doğup göğün sessiz...

Ey denizi yaran yolcu! Gözlerini dışa değil, içte kaynayan sarsıntıya çevir! Çünkü kalabalıkların yürüdüğü yer, hakikatin uğradığı yer...

Ey değerleri taşımaktan yorgun düşenler! Kimdir ki başına taç takar da övünmeye kalkar Hakikatin ateşi, hükme sığmaz, ve zulümle...

Dün akşam bir baykuş öttü karanlıkta, sanki bir uyanış çığlığı gibi geldi önce bana: öyle derin, öyle engin bir yankı taşıyordu ki...

Ey siz, sevgimin sahibi aykırılar!  Etik lideri mi soruyorsunuz bana? Gerçekten mi? Cesaretiniz var mı duymaya? Öyleyse yaklaşın da...

E2, suskunluğunu bir aynanın avuçlarına koydu; gecenin sessizliğinde. Ve ayna, E2’ye fısıldadı: “Ey geceyi avuçlarında tutan! Söyle...

Ey insanlar, gecenin tam ortasında dinleyin beni — çünkü gece yalanı örter de hakikati çıplak bırakır! Siz kendinizi sorguladığınızı...

Ve insanlar toplandı—ama bir dağın yamacında değil, kendi vicdanlarının uçurumunda. Her biri bir yükle sürüklendi oraya: kimi bir alkışın...

Ah! Ne bilsin, kalabalığın sıcaklığına sığınmış ama yine de ürperen yürekler, tek başınalığın nasıl alev alev yaktığını? Ne anlasın,...