I. İçlerinden bir genç kadın yanıma geldi ve sordu: “Ey aykırı ruh! Sen, bir şey yüzünden sevmeyensen, sevdiğini nasıl bilirsin?” Ben cevap verdim: Sanıyor musunuz ki ben sevgiliyi bir güzelliği için isterim? Hayır! Ben onu karşıt yarımın sessiz yankısı olduğun için severim. Ah! Şüphesiz, ondaki her güzellik sevgimi sınamak içindir ama eğer kalbim onlardan birini isteseydi, onu değil, o şeyi sevmiş olurdum. Evet! Eksik olan sevilmek ister ama o bende tamlıkta var olandır

İçlerinden biri sordu: “Bize sevginden söz et, ey ıslak su kuşu.” E2 başını kaldırdı ve gözleri, bulutların ötesinde oturan bilinmeze değdi. Sonra gülümseyerek konuştu — her sözü kalbe dokunan bir dua gibi indi. --- Ah! Soruyorsun bana, ey can: Neden eksilir sevgi, oysa kaynağı sonsuzdur? Ve neden kalp, vermekten çekinir de sahip olmaya yönelir? Ben sana derim: Kendini seven yürek, sevdaya yabancıdır; çünkü sevilmeyi hâlâ ihtiyaç bilir. Evet! Sevgi, kendini unutmanın

Bana yarım elmadan sordunuz, Uzundur yazmamışım diye... Yoksa siz, Bu kutsal sevginin yeryüzünde Var olmadığını mı sandınız? Ve...

Bana dediler: “Seni bekleyen biri var.” Ben beklemedim. Ve o da gelmedi. Ama o gece Yüreğimin duvarları yankı yaptı. Ve ben, birinin...

Hani bir seferinde bana: “Seni, sana meyilli tüm diğer güzelliklerinden alıkoyan ve kalbini bana yönelten de nedir?” demiştin. Ben de...

Ey, savruldukça yönünü unutan! Yaşam amacından ne kadar da çabuk ayrılmışsın. Bu korku dolu yaşam için adanmışlık neden? Yoksa...

Ne! Yarım elmanızı bulduğunuzu nereden mi bileceksiniz? Evet! Bu soruyu sordunuz bana — ama bir dille değil, eksik çarpan bir kalple. Ve...

Çölün kıyısında, rüzgârın alçaktan süründüğü kavisli taşların arasında bir taşın üzerine oturmuştu Tavşan. Başını kaldırmıyor, ne...