İçsel Yankılar (Yeni Bölüm #6)

Üzülenlerin ardından

Ağlamakla yetinmek mi isteyeceksin?

Yoksa küllerinden

Yeni bir hayat kurmak mı isteyeceksin?

Ey insan, seçimini yap!

Olayların aciz faili olma;

Kendi geleceğini ümitle inşa et!

Küllerinden doğ,

Ve yıkılandan öteye geç!

Evet!

Yıkılana yas tutmak zayıflıktır!

Ve hayır!

Yıkıntılar üstünde oturup

Ağıt yakmak sana yakışmaz!

Unutma: Yıldızlar en koyu karanlıkta doğar!

Sorumluluktan kaçan bir varlık mı olacaksın?

Yoksa ağırlığını sırtlanıp yürüyenlerden mi?

Ey insan!

Aykırı olmak, yük taşımaktır!

İradenin yükünü sevinçle taşı!

Çünkü zincirlerini taşıyamayan,

Kendini de taşıyamaz!

Ahmaklık yapma!

Yükünden utanma!

Çünkü yük, büyüklüğün ta kendisidir!

Değeri alkışlarda mı arayacaksın?

Yoksa yalnızken de

Doğrunun peşinden mi gideceksin?

Ey insan!

Takdir beklemeden

Emeğini bırak hayatın ırmağına,

Ve ardına bakmadan yürü!

Affetmekten mi korkuyorsun?

Yoksa sevgiyi kalbinde

Büyütmek mi ağır geldi?

Kompleksi yere ser,

Şefkati baştacı yap,

Ve herkes için

İkinci bir bahar taşı yüreğinde!

Budala olma!

Nefret etmek kolaydır;

Sevmek ise sadece güçlülerin işidir!

Gölgene mi tutsak olacaksın?

Yoksa anlamı başkalarının gözlerinde

Parlayan ışıkta mı bulacaksın?

Ey insan,

Fayda sunan bir el ol,

Sevgi sunan bir dil ol,

Ve yürüdüğün her yere umut serp!

Şartlara boyun mu eğeceksin?

Yoksa zincirleri kırarak mı ilerleyeceksin?

İyiyi hâkim kılmak için savaş!

Diren! Zorlukta yılma,

Karanlıkta ışık yak!

Hakikati boğacak mısın suskunlukla?

Yoksa yeri ve zamanı geldiğinde

Haykıracak mısın?

Ve unutma:

Sessizlik de bir ihanettir!

Ey yıldız tozundan yaratılmış insan!

Sevgiyi gizleyerek mi yaşayacaksın?

Yoksa varlığınla mı şöyle haykıracaksın:

“Sen yoksan, bir kişi eksiğiz!”

Herkesi sev!

Ama çıkar için değil, değer için!

Güzeli tutarlılıkla yaşat;

Menfaate değil, manaya eğil!

Ey zincirlerini unutan insan!

Övgüyü ve yergiyi bir tut!

Azınlıkta kalsan da doğruyu savun!

Çünkü hakikat,

Çoğunluğun alkışında değil,

Azınlığın direnişinde yaşar!

Unutma!

Hakikat, eylemle görünür olur!

İyilik, ancak cesaretle nefes alır!

Ve üstünlük,

Susmayan, korkmayan, yılmayan

Yüreklerin eseridir!

Doğru olanı bilmek mi kolay?

Yoksa doğru olanı yapmak mı?

Hayır! Bilmek yetmez;

Yaparak ideali kutsal bir eyleme dönüştür!

İyiyi büyütme işinde

Kendine şahit ol!

Maddeyi değil manayı seç!

Reel olanı değil, ideali yücelt!

Ve ardında sadece bir yaşam değil,

Bir anlam, fayda, değer bırak!

Sürüye kapılma!

Başkalarının dediklerine de bakma!

Ve unutma, Hakikat

Yalnız yürüyenlerin vizyonunda parlar!

Kendini de küçümseme!

Çünkü şüphe kanat kırar;

Küçümseme ışığı karartır!

Evet! Sev kendini,

Kibrini esirgeme kendinden!

Ve yürüdüğün yolu kutsal kıl!

Cömertlikte sürekliliği,

Doğrulukta sadakati,

Erdemde sabrı sırdaş edin!

Kötüyü konuşmakla yetinmek mi?

Hayır! Ey insan,

İyiyi yaşat, güzeli üret!

İdealleri büyüt!

Ve unutma:

Boş söze karşılık en iyi cevap,

Suskun sevgidir!

Adalet hakkı elindeyken bile

Öfkeni zincirle!

Çünkü gerçek kudret,

Kendine hâkim olan yürekte doğar!

Aşağılık korkularına da yenilme!

Çünkü korkanlar, kendi zincirlerini över!

Var etmek, var kılmak için var ol!

Suskunların arasında bir çığlık,

Karamsarların arasında bir ümit ol!

Ve harekete geç!

Çünkü sızlanıp oturanlar tükenir,

Güneşli geleceğe yürüyenler

Hayatta daha iyi olan bir şeyden pay alır!

Unutma!

Üst insan kendi için değil,

Kendisinden ötesini var etmek için yürür!

Sadece nefes verme hayata,

Umudu ve kalıcı faydayı ardında bırak!

İyiliği, değerleri, erdemi

Adınla birlikte yaşanan ana bırak!

Kişisel tarihini güzel eylemlerinle yaz!

Azınlıkta kalmaktan mı korkuyorsun yoksa?

Ey insan! Bil ki hakikat,

Kalabalıkların haykırışında değil,

Asillerin cesaret ve sabrında büyür!

Onlara hakikati de söyle!

Kaybolmaktan korkma!

Çünkü hakikat uğruna yok olanlar,

Zamanı aşarak ölümsüzlüğü yaşar!

Ey İnsan!

Gücünü değerlerden al!

Sırtını erdemlere yasla!

Olumsuz duyguları değil,

Kurucu sevgiyi kalbinde yaşat!

Çünkü yıkmak kolaydır,

Sevgiyle inşa etmek yürek ister!

Ve şimdi...

Attığın her adımda,

İnsanlık onurunu ardında bırakarak yürü!

Gururun bunu istesin!

Evet! Gururun bunu sevsin!

Ey insan!

İyiyi büyütmek iste!

Harekete geçmeden

Huzur bulacağını mı sanıyorsun?

Hadi! Toparlanmadan yola düş!

Susuzluğun, merhamet olsun!

27 Nisan 2025

Birlik, Ankara