İçsel Yankılar (Yeni Bölüm #33)

İçimdeki E1 şöyle konuştu:

Her şeyi sevilebilir mi yapmak isteyensin E2? Yani haklılıktan kuşku duymayarak mı ölmek isteyensin? Ah! Acı öldürmez ama adaleti acıtan ise ölür bende. Bu böyledir.

Ey bilge ruhlu, önce boyun eğdir ve diz çöktür, o değersiz değer yargılarına ve sonra kötülere. Görkemli konuşmalarım ve övündüğüm kibirlerim üstüne ant olsun, yanlış yoldasın.

İyiliklerindir asıl kötüleri yaşatan, tercihlerin ise suçlarının yargıcına sadece seni kurban yapan.

Ey asil ve temiz ruh, ey parıldayan bakış, güçlü kötülere köle olmak mı isteyensin?Vazgeçmemekten beslenen. Ah! Cesaret hadi, ölümle kardeş ol. Hayır, sen düşmanını değil sürekli kendini yenmesi gerekensin. Bunu böyle söylerim!

Ey dinleyen! Arkanı dön ve bak kendi ayak izlerine. Yok değil mi? Çünkü kendi gözyaşların sildi çoktan bıraktığını sandığın değerleri. Ah! Uğursuzlardan takdir mi göreceksin sanmıştın? Komik olma, hadi.

Ey bozuk bakan, ey küsemeyen güzellik! Yaşam bir güç savaşıdır. Erdemlerin, yaşamdan daha mı değerli yoksa? Hayır, sadece yok olmadan yaşayan üretir ve sevilmesi gerekeni sevebilir. Ben bunu bilir ve buna inanırım!

Ey masum panda, ey ıslaklığı sevmeyen su kuşu! Yüreğindekileri aç ve içine dikkatli bak. Gerçek: bozulmayan iyilik yoktur, kötüler yırtmış ve atmıştır kalanları kenara çoktan.

Ne! Çatlamadın mı? Ha, ha! Hayır, çoktan kırıldın bile.

Ey, ulu ve kutsal ruh, ey hiç büyümeyen! Pek mi vahşi geldim sana? Ne, çirkin gerçekleri avlayan mıyım? Peki, öyle olsun ama unutma. Var olan ancak değer katar yaşam kavgasına, varlıkla. Ben bunu öğretirim!

Ey bilge kişi, ey sevgi düşkünü! Sen çoktan yoldan çıkmışsın. Onlar değil, kötüleri sevme içgüdün öldürdü seni!

Ey saf ve yufka yürek, yaşamın değersiz yaban otlarını ayıklamaktır yaşama değer katan - zaferleri ise bana varlık bıraktıran. Bunu böyle ister gururum!

...

İçimdeki E2 şöyle konuştu:

Ey adalet düşkünü, ey övülmüş irade! Yaşanmışlıklar şu sırrı verdi bana : Yaşam neredeyse kötülük ordadır. Ne var edersen et, neyi dilersen dile ve öğütle, sonunda kirletecektir seni ve hayallerini!

Nasıl mi daha mutlu oluruz, E1? Ey değerli olan, şimdi sözlerimi iyi dinle! Tüm sevimsizliklerine rağmen belâ et onlara iyiliğini. Şüphesiz mutlu kişi, karşılıksız verendir!

Ah! Yakıştıramadın mı yoksa iyiliği, acılar sunan zalime? Ey büyüklenen, budala olma. Bilmez misin? Utanmazları utandıran sadece sevgidir!

Ne? Boyun mu eğdirmeli, övülmüş bir zaferle?

Ey görkemli tavus kuşu! Kibirlenecek ne kadar çok tüyün var senin. Bakma hadi öyle, gerçeği söyledim diye…

...

Kınayan ama küçümsemeyen bir bakış attı E1, ayağa kalktı ve arkasına bakmadan kararlı adımlarla uzaklaştı. Yalnızlığının ve öfkesinin soğukluğunu ise arkasında bıraktı.

E2 seslenecek oldu arkasından, yutkundu sonra dudaklarından bir mırıltı döküldü sessizce :

Her kudret gücünü bir sevgiden ve sevgiliden alır!

09 Mart 2008

Gazi, Ankara