İçsel Yankılar (Yeni Bölüm #8)

Ey insan!

Hayır, ben sorunları sıralamaya gelmedim.

Ben, geçmişin zincirlerini kırman için geldim.

Hüzünlerine tutunmaman için geldim.

Alaca karanlıktan nasıl şafak doğarsa,

Seni inciten olayların yerine,

Güzel günlerin geleceğini

Hatırlatmak için geldim.

...

Tarih gibi devinen mevsimlerin içinde,

Zaferle övünenler de vardı,

Kayıplarına ağlayanlar da.

Ama ben sana diyorum ki:

Kış bitti!

Ve sen hâlâ donmuş acılarını mı taşıyorsun?

Hayır!

Artık şafak vaktidir.

...

Gelecek mi?

Kaygısız bir vadidir o!

Ama sen onu korkularınla

Dikenli hale getirdin.

Oysa gelecek,

Şüphe değil, umut üretir.

Çünkü gelecek,

Henüz kirletilmemiş bir ihtimaldir.

Gelecek mi ne?

Kaygı ve kuşkunun bulunmadığı,

İhtimaller alanıdır.

Evet! Umut vaat eden,

İmkânlar alanıdır.

İmkân nedir bilir misin?

“Başka türlü de olabilir” demektir.

Sana düşen de budur:

O başka türlüyü mümkün kılmak!

Ve evet,

Öyle bir ortam kur ki —

Kimse kimsenin ayağını kaydırmasın,

Kimse kimseye kin duymasın,

Birbirinin ışığına perde olmasın!

...

Ey insan!

Anı mutlaklaştırırsan,

Bütün umudunu kaybedersin.

Oysa hayat akışkandır.

Ve sana düşen,

Bu akışa eşlik etmendir.

Evet! Akışa hizmet etmendir.

Unutma:

Gerçek olan bir tek şey varsa,

O da bu andır.

Geçmiş artık yok.

Gelecek henüz yok.

Ama şimdi —

Ezeli Şimdi!

Ve işte o, senin mabedindir.

...

Ey insan!

Sonuçlara etki edebilecekken,

Henüz gelmemiş geleceğin kaygısıyla

Ve tarih olmuş dünün iç sızısıyla

Ufkunu karartmak niyedir?

Oysa seni hayata yabancılaştıran,

Sana amacını unutturan şey,

Dünle yarın arasında başıboş dolaşırken

Anı dolu dolu yaşayamamandır.

...

Ey insan!

Elinde bulunan,

Tam da bu andır.

Artık olmayan ile

Henüz gelmeyen arasındaki

Tam da bu andır.

Ve o an,

Senin geleceği inşa alanındır.

...

Ey insan!

Sen, ideale talip biriysen,

Şüphe barındırmayan bir azimle

Erdemin derinliklerine inmelisin.

Evet! Kendi yüreğini kazmalısın.

Kendi göğünü aramalısın.

O hâlde ayağa kalk da

Zihnini inşa et!

Duygularını arındır!

Ve eylemlerle hakikate yol aç!

Çünkü sana düşen,

Bu andan sonrasını

Kendinle güzelleştirmektir.

...

Ey insan!

Eğer değerler kutsalsa —

Onları gökyüzünde değil,

Yeryüzünde yaşatmalısın.

Çünkü kutsallık,

Yalnızca inanmakla değil,

Yaşatmakla mümkündür.

Evet!

Kutsal olan değerleri

Kutsal olmayan yeryüzüne getirip,

Onunla herkesi kutsamalısın.

...

Ey insan!

Eğer olumsuzluklar karşısında

İnsanlar aynı hüznü paylaşmıyorsa,

Orada bir şeyler eksiktir.

Birinin başına

Kötü bir şey geldiğinde,

Diğerleri hiçbir şey olmamış gibi

Hayatlarına devam ediyorsa,

Orada bir şeyler eksiktir.

Evet, malesef…

Değerler bugün

Bireysel menfaatler zemininde

Yok olmuştur.

...

Ey insan!

Geçmişin hüznüne,

Geleceğin kaygılarına inat,

Anı yaşa — ama anlamsızca değil!

Ve şu an yaşayan bir insana

Bir umut, bir ışık, bir yön ol!

Çünkü kötülük

Yeryüzüne düştüğünde,

Adı zulüm olur.

Adı haksızlık olur.

Unutma:

Değerler, senin ellerinde ya dirilir —

Ya da un ufak olur.

...

Ve ey insan!

Sen bilgiyle övünüyorsun —

Ama hikmeti unuttun.

Eyleme geçmeyen bilgi,

Ruhsuz bir cesettir.

Ve sen, o cesedi omzunda taşıyorsun.

...

Ey insan!

Bilmez misin?

Bir ömrü yaşanası yapan,

Çevresine kattığı fayda ve değerdir.

Ve sen;

Eğer bir şey yapıyorsan,

Onun en iyisini yapmak zorundasın.

Evet! Amaçlarını

Bir temenninin ötesine geçirebilmen için

Bir şeyler yapmak zorundasın.

...

Ey insan!

Kolum kanadım kırılmasın,

Özgüvenim zedelenmesin istiyorsan —

Hüzne ve kedere kaynaklık yapan şeyleri

Sızlanarak bugüne taşıma artık!

Sonuçlara etki edebilecek

Gücü kendinde gör

Ve sebepler zincirine müdahil ol!

...

Ey insan!

Tarihteki büyük olayları gerçek kılan,

Zeki ya da yetenekli büyük insanlar değil,

Tarihin efektif öznesi olduğunu bilenlerdir.

Evet! Ait olduğu biricik zamanın

Kendisinden ne talep ettiğini bilenlerdir.

Hadi!

Sorumluluğu bir başkasına bırakmadan

Yerkürede cesaretle yer tut.

Ve açık bir ufukla

Hemen harekete geç!

Evet, evet!

Zihninde yarattığın

Kara bahtını ve talihini

Tepetaklak etmek istiyorsan —

Hemen harekete geç!

...

Ey insan!

Yeryüzü seni bekliyor.

Ve zaman, senin adımını.

Unutma!

Şimdi dediğin şey —

Sonsuzluğa atılmış ilk çığlıktır.

O hâlde:

Anı yaşa,

Ve hakikatle yürü!

2 Mayıs 2025

Ataşehir, İstanbul