Neyi Bildiysem Kendimde Olmayan, Eksik Bilmeden Onu Kendime Diledim!

Ne! Eksik ve yetersiz misiniz siz,

kendi adaletsiz gözünüzde?

Dinleyin şu sözümü ey kardeşlerim;

ve bakın şuna:

İnsan varlığı, eksik olanla anlam bulur!

Çünkü hakikatin karşısında

anlamı doğuran şey:

O eksikliğin ta kendisidir!

Ne! Eksiklik denilen: bir kusur

ve yetersizlik mi sayılacak hala sizde?

Hayır! ben asla inkâr etmem eksikliği,

insanın özünü konuştuğumda.

Ama şuydu benim vicdanımdan duyduğum:

Zayıflık, insanın tanımında bulunur!

Sahiden, diyorum ki size, ey kardeşlerim:

insanda mutlak doğruluk ve tamlık —

yoktur böyle bir şey yeryüzünde!

Evet, eksiklik asli hâlidir insanoğlunun!

Bir eksiklik bulmak ve üzgün yaşamak!

Ah! Bu göründü sizden bana, ey insanlar!

Evet, her insan kendi yolunu ararken

bir eksikliği tamlamaya yürür, elbette.

Ama bu eksiklik bir noksanlık değildir ki

ķörcesine yükleneyim ben ona!

Ah! Her varlık, bir eksikliğiye yazgılıdır.

Evet! Eksiklik insana içkindir de

Hakikat için üstünlüğe gidişin yüce sebebidir.

Ah! Yanaştı ve dile geldi kulağıma vicdanım.

Ve şuydu benim ondan duyduğum:

Bir eksikliktir, insanı gayrete taşıyan!

Evet, kardeşlerim! Yaşam amacı,

bir eksikliğin en güzel ifadesidir.

Sahiden, çoğu kez boşa çıkarır anlamsızlığı,

bana göre bir eksiklik!

O halde eksiklik midir hâlâ, kusur ve engel?

Ah, siz ve o tamlık hayalleriniz:

üstün ve tek değer sayılan!

Ah! eksiklik duygusu yorsun sizi, ey insanlar!

Bilmez misiniz?

Eksik olmak, hafiflemiş yükler verir insana.

Evet, koruyucu bir işlevi vardır da onun,

insanlığın başarısızlığını örter.

Ne! Benlik mi yalnızca

insanın kimliği ile bilinecek?

Sahiden, diyorum ki size:

Hakikati bilmek hakikati bulmak sanılır,

oysa yoktur böyle bir şey!

Çünkü her benlik dile gelir de

Arzuların katmanlarıyla örtülür.

Evet! İnsan zayıf yaratılmıştır denmişse

Şudur ondan benim kavradığım:

İnsan kendini bilmeli, haddini bilmeli:

Çünkü samimi pişmanlık ve güzel eylem,

Eksiklik katmanların ardında gizlidir.

Ne! Şimdide "Olduğun gibi görün,

yahut göründüğün gibi ol” mu dersiniz, bana?

Sahiden, kardeşlerim:

insanı kendi hâliyle görünmeye çağıran budur!

Ama şimdi şu gerçeği de dile getirin benimle:

Özlenen görünüşün altındaki anlam bile,

Bir eksikliğin duasıdır aslında!

Ah! Kutsalların göğü bize seslenmiş:

Bende olmayanla bana gelin!

O halde eksikliğimiz olmasa

Asaleti nasıl ondan isteriz?

Evet! İniyor işte, asaletin yönelişi –

olmak istediğine duyduğu tutku ile!

Evet! Her insan bir düşünen, konuşandır;

aklı ve iradesiyle öteki yaratıklardan ayrılan.

Ama ben nerede bir insan gördüysem,

o eksikliğiyle yürüyeni gördüm hakikate.

Ah! karmaşıktır insanın yolu.

Bu yüzden her bir kişi,

eksikliğinin payı kadar

Biricik, Üstün ve Eşsizdir,

O kutsalın göğünde!

Ey kardeşlerim!

Ben inandım elbet kendi eksikliğime,

asla inanmadım bir yokluğa sebebiyetine.

Ha! kendi içimde bunun sözünü edildiğinde,

hiç hissetmedim ki bir eksikten utanayım!

Sahiden, diyorum ki size, ey kardeşlerim:

Ben kendimi her halimle severim,

Eksik, yanlış da neymiş

Gerçekten kendimle barışık olan benim!

Evet! Neyi bildiysem kendimde olmayan;

Eksik bilmeden onu kendime diledim.

Evet! Amaç eyledim olmayanı kendime,

Harcadım gayreti, bir umut ile

Bıraktım da hayrını bilmeden göğe

Arkamı döndüm belki iyiye taşır diye!

20 Eylül 2025

Yıldız, Ankara