Ey siz, sevgimin sahibi aykırılar!  Etik lideri mi soruyorsunuz bana? Gerçekten mi? Cesaretiniz var mı duymaya? Öyleyse yaklaşın da...

E2, suskunluğunu bir aynanın avuçlarına koydu; gecenin sessizliğinde. Ve ayna, E2’ye fısıldadı: “Ey geceyi avuçlarında tutan! Söyle...

Ey insanlar, gecenin tam ortasında dinleyin beni — çünkü gece yalanı örter de hakikati çıplak bırakır! Siz kendinizi sorguladığınızı...

Ve insanlar toplandı—ama bir dağın yamacında değil, kendi vicdanlarının uçurumunda. Her biri bir yükle sürüklendi oraya: kimi bir alkışın...

Ah! Ne bilsin, kalabalığın sıcaklığına sığınmış ama yine de ürperen yürekler, tek başınalığın nasıl alev alev yaktığını? Ne anlasın,...

Ey aykırılar… ey her şeyden çok sevilenler! Hiç sormadığınız soruların eksikliğini, hep vermediğim cevaplarda aradınız. Beni sustuğum...

Birisi bana liderliği sormuştu. O kadar çok anlatmıştım ki, artık susmak istedim. Çünkü bazı sorular, içimdeki benlikleri uyandırırdı;...

DEVAM : Cümlesini daha bitirmemişti ki, başımın yanına biri daha geldi: E2. Başını yavaşça iki yana sallıyordu. “Hayır,” der gibi. “Onun...

DEVAM: E1’in sesi hâlâ içimde titreşirken, E2’nin yankısı onunla yarışırken, üçüncü bir çağrı doğdu içimde. Ne haykırdı, ne fısıldadı....

Ve P çıktı basamaklara, önce sessiz bir bakış attı kalabalığa. Konuştu – bir dağın kalbinden gelen çığlık gibi. Sesi bir şimşeğin...

Ve indi E2 yüksekten—ama dağdan değil, vicdanın zirvesinden! Ne bir çan çaldı, ne bir kuş öttü… Çünkü bu dönem, duymayanların çağıydı!...

İçimdeki E1 seslendi: Ah, kardeşim! Bencil ihtiraslarını süsleyip “ihtiyaç” diye karşına bir gölge koydular. Ve sen, belki iyi...

Onlar, benim içsel yankılarımdı — zihin, duygu ve ruh dünyamın aynı halkada birleştiği üç çelişmez zıtlıktı içimde. Evet! Farklı yolları...

Geceydi. Gökyüzü, ne bir yıldızla parlıyor ne de bir rüzgârla fısıldıyordu. Yeryüzü, kendi içine çekilmiş gibiydi—suskun, ağır ve derin....

P, bir dağın eteğine geldiğinde orada bekleşen yorgun ruhlar gördü. Gözleri göğe dönüktü, dizleri yere. Ellerini semaya kaldırıyorlardı,...

Gecenin koyuluğu iyice derinleşmişti. Uzaklardan gelen rüzgâr, taşlaşmış yaprakların arasından geçerken eski bir masalı fısıldar gibiydi....

Güneşli bir vadinin kıyısında, taşlaşmış bir ağacın gölgesinde zihnimdeki iki aykırı benlik oturuyordu. Gecenin koyuluğu yavaşça toprağa...

Ey aykırı ruh! Kalk! Çünkü senin kalkışın, Başkalarının korkak suskunluğunu Yerle bir edecek bir isyandır! Senin misyonun, Bir...

Ey aykırı ruh! Kalk! Çünkü senin kalkışın, Sadece seni değil, Başkalarının korkak suskunluğuna karşı, Bir çığlık gibi yankılanacak burada!...

Ey kalabalığın içinde susarak haykıran! Sana sesleniyorum şimdi— Çünkü içinde taşıdığın acı, Sıradan bir sızı değil; Dünyanın gürültüsüne...